Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 października 2009 r., sygn. I SA/Wa 647/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) Sędzia WSA Bogdan Wolski Protokolant Jolanta Dominiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2009 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji po rozpatrzeniu wniosku A. L. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją tego organu z dnia [...] października 2008 r. nr [...], utrzymał w mocy powyższą decyzję.

W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan faktyczny:

Wojewoda [...] decyzją z [...] sierpnia 1993 r., nr [...], stwierdził nabycie przez Miasto i Gminę M. prawa własności nieruchomości położonej w M., przy ul. [...], zapisanej w jednostce rej. nr [...] jako działka nr [...], uregulowanej w księdze wieczystej nr [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...].

Następnie działając na podstawie art. 155 kpa Wojewoda [...] decyzją z [...] kwietnia 2000 r., nr [...] uchylił decyzję Wojewody [...] z [...] sierpnia 1993 r.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] sierpnia 2008 r. nr [...] stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] kwietnia 2000 r. Wobec niezłożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przedmiotowa decyzja stała się ostateczna.

Kolejną decyzją z dnia [...] października 2008 r., nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził nieważność decyzji Wojewody [...] z [...] sierpnia 1993 r.

Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej powyższą decyzją wystąpiła A. L., reprezentowana przez H. L..

Po ponownym rozpatrzeniu wniosku oraz całości akt sprawy Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że materialnoprawną podstawę decyzji Wojewody [...] z [...] sierpnia 1993 r. stanowił art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), w myśl którego mienie ogólnonarodowe (państwowe) należące do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego, przedsiębiorstw państwowych, dla których te organy pełnią funkcję organu założycielskiego oraz zakładów i innych jednostek organizacyjnych podporządkowanych tym organom, staje się w dniu wejścia w życie tej ustawy, tj. 27 maja 1990 r., z mocy prawa mieniem właściwych gmin. Z brzmienia tego przepisu jednoznacznie wynika, że przedmiotem komunalizacji jest wyłącznie mienie ogólnonarodowe (państwowe), zaś z komunalizacji wyłączone jest mienie należące do osób fizycznych, stanowiące ich własność. Organ podkreślił, że decydujące znaczenie dla komunalizacji następującej z mocy prawa ma stan faktyczny i prawny mienia ogólnonarodowego istniejący w dacie wejścia w życie ustawy, o której wyżej mowa.