Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 września 2009 r., sygn. III SA/Kr 3/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Bożenna Blitek spr. Sędziowie : WSA Dorota Dąbek WSA Halina Jakubiec Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2009 r. sprawy ze skargi J. Ś. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 15 października 2008 r . Nr : [...] w przedmiocie zmiany decyzji o nie stwierdzeniu choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

W dniu 10 lipca 2006r. Powiatowy Inspektor Sanitarny wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia u J. Ś. choroby zawodowej.

W dniu [...] 2006r. Ośrodek Medycyny Pracy wydał orzeczenie lekarskie nr [...], znak [...], w którym stwierdził brak podstaw do rozpoznania u J. Ś. zawodowej przewlekłej choroby narządu głosu, spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat. Uzasadniając swoje stanowisko Ośrodek Medycyny Pracy wyjaśnił, iż zgodnie z wykazem chorób zawodowych do przewlekłych chorób narządu głosu spowodowanych nadmiernym wysiłkiem głosowym zalicza się: guzki głosowe twarde, wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych oraz niedowład mięśni przywodzących i napinających fałdy głosowe z niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią. U pacjentki badaniem laryngologicznym i stroboskopowym nie stwierdzono jednak takich zmian chorobowych w obrębie narządu głosu. Stwierdzono jedynie przewlekły prosty stan zapalny błony śluzowej krtani. Taka choroba nie jest wymieniona w punkcie 15 wykazu chorób zawodowych z roku 2002 u osób narażonych na nadmierny wysiłek głosowy. Ośrodek Medycyny Pracy wskazał również, iż wykonano także próbę zmęczeniową głosu polegającą na głośnym czytaniu przez okres 30 minut tekstu pisanego, w warunkach hałasu-szumu dousznego o natężeniu do 80 dB dozowanego przez słuchawki audiometryczne. U J. Ś. próba wypadła ujemnie, to znaczy nie nastąpiło pogorszenie głosu, a w badaniu stroboskopowym wykonanym po jej zakończeniu nie stwierdzono pogorszenia wyniku w porównaniu z badaniem stroboskopowym wykonanym przed próbą. Brak zatem, zdaniem jednostki orzeczniczej, podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Równocześnie Ośrodek Medycyny Pracy zalecił przeprowadzenie badania kontrolnego w następnym roku.