Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 sierpnia 2009 r., sygn. IV SA/Wr 206/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Ożóg, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków (spr.), Protokolant Aleksandra Siwińska, , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku do zasiłku rodzinnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...], podjętą na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm,), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wójta Gminy M. z dnia [...] nr [...] przyznającej S. B. dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem M. B. w okresie korzystania z urlopu wychowawczego w wysokości 400 zł miesięcznie, od dnia 1 września 2006 r. do dnia 31 sierpnia 2007 r.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy M. z dnia [...] nr [...] przyznającej S. B. dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem M.B. w okresie korzystania z urlopu wychowawczego w wysokości 400 zł miesięcznie od dnia 1 września 2006 r. do dnia 31 sierpnia 2007 r. Uzasadnieniem dla tak wydanej decyzji był fakt, iż wydano ją z naruszeniem art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. nr 139, poz. 992 ze zm.).

W odwołaniu od tej decyzji S. B. przyznała, iż jej mąż faktycznie pracuje na terenie Wielkiej Brytanii od dnia 13 września 2005 r. Wskazała też, iż jej sytuacja rodzinna i finansowa była znana zarówno urzędnikom pracującym w Urzędzie Gminy M., jak i samemu Wójtowi, a pomimo to wydana została decyzja, mocą której przyznano jej dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego. Podniosła także, iż błędne stosowanie prawa i jego wadliwa interpretacja dokonywana przez organy administracji, nie jest jej winą i nie może stanowić przesłanki do ewentualnego zwrotu świadczeń rodzinnych, tym bardziej że nie pozwala na to obecny stan finansowy jej rodziny. Przyznane świadczenia rodzinne pobierała w dobrej wierze, gdyż to na organie I instancji ciążył obowiązek stosowania obowiązujących przepisów.