Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2009 r., sygn. IV SA/Wa 513/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Sędziowie Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędzia WSA Marian Wolanin, Protokolant Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi J. W. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia realizacji inwestycji celu publicznego - oddala skargę -

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] października 2008 r. Minister Środowiska, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1, w zw. z art. 144 K.p.a., utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...], z dnia [...] marca 2008 r., którym, na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 8, w zw. z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), nie uzgodniono realizacji inwestycji polegającej na budowie stopnia wodnego na rzece [...] w miejscowości K., gmina S.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazano, iż Wójt Gminy S. zwrócił się o uzgodnienie projektu decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie wskazanego stopnia. Planowana inwestycja ma być zlokalizowana na terenie obszaru chronionego krajobrazu [...] oraz obszaru Natura 2000 [...] (kod [...]). Odmowa uzgodnienia wynika z treści zakazów wynikających z położenia przedsięwzięcia na obszarze chronionego krajobrazu, z uwagi na treść rozporządzenia nr [...] Wojewody [...]z dnia [...] listopada 2006 r. w sprawie obszaru chronionego krajobrazu [...] (Dz.Urz.Woj.[...]. Nr [...], poz. [...]). Zawiera ono szereg zakazów w tym realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150), jak i dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna i rybacka (§ 3 ust. 1 pkt 2 i 6 rozporządzenia). W świetle art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.) wskazane zakazy nie dotyczą inwestycji celu publicznego. W przepisach brak jest definicji pojęcia "racjonalnej gospodarki rolnej". W ocenie organu Strona jednak takiej nie prowadzi Budowane urządzenie nie będzie służyć takiej gospodarce a tym bardziej racjonalnej gospodarce leśnej lub rybackiej, gdyż Strona nie prowadzi działalności związanej z tymi działami gospodarki. W tej sytuacji istotne znaczenie ma ustalenie, czy planowane przedsięwzięcie jest inwestycją celu publicznego. W ocenie organu, wnoszący o wydanie decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego J. W., w zażaleniu na postanowienie organu I. instancji bezzasadnie wywodzi, iż organ uzgadniający nie jest kompetentny do kwalifikacji inwestycji jako należącej (bądź nie) do inwestycji celu publicznego. Ustalenia, czy obowiązują zakazy, nie można dokonać w oderwaniu od oceny czy inwestycja należy do kategorii "celu publicznego". Inwestycją taką jest działanie o znaczeniu lokalnym lub ponadlokalnym stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). W rozumieniu tej ustawy celem takim jest budowa i utrzymanie obiektów służących ochronie środowiska, zbiorników i innych urządzeń wodnych służących zaopatrzeniu w wodę, regulacji przepływów i ochronie przed powodzią a także regulacja i utrzymywanie wód oraz urządzeń melioracji wodnych będących własnością skarbu państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Powstały na skutek spiętrzenia zbiornik nie będzie służył tym celom, nie powinien być także traktowany jako zbiornik małej retencji.