Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2009 r., sygn. II SA/Wa 318/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, WSA Sławomir Antoniuk (spraw.), Protokolant Katarzyna Ciacharowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi D. F. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję. 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...] odmawiającą D. F. przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Z akt administracyjnych i ustaleń organu wynika następujący stan sprawy:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 260/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej ZUS) z dnia [...] października 2007 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] lipca 2007 r., o odmowie przyznania ww. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że ustalenia poczynione przez organ wskazują, iż skarżąca D. F. ([...] lat) jest osobą chorą na [...]. W związku z tą chorobą całkowitą niezdolność do pracy orzeczono w stosunku do niej, orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 4 października 2006 r., od 17 maja 2005 r. do października 2009 r. Orzeczeniem zaś z dnia 26 czerwca 2007 r. orzeczono o częściowej niezdolności do pracy skarżącej od listopada 2003 r. do maja 2005 r. Staż ubezpieczeniowy skarżącej w wysokości 15 lat i 3 miesięcy, z tego 13 lat i 10 miesięcy to lata składkowe. W latach 1996-2002, tj. przed orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, skarżąca miała przerwy w zatrudnieniu. Organ stwierdził zatem, że nie zostały udowodnione szczególne okoliczności usprawiedliwiające tak długą przerwę w ubezpieczeniu. Ponadto organ wskazał, iż trudna sytuacja materialna skarżącej i jej rodziny nie jest wystarczającą przesłanką do przyznania jej świadczenia w drodze wyjątku.