Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 maja 2009 r., sygn. III SA/Kr 175/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) NSA Grażyna Danielec Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2009r. sprawy ze skargi A. W., W. W., I. W., A. O. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 18 lipca 1995r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 7 maja 2009r.

Decyzją z dnia 18 lipca 1995r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr 12, poz. 49), art. 138 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz w związku z § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 294) ze zmianami wynikającymi z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1989r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. nr 65, poz. 364), utrzymał w mocy decyzję Terenowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 1995r. znak: [...] o nie stwierdzeniu u I. W. choroby zawodowej - zawodowy uraz akustyczny.

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wyjaśnił, iż na podstawie przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego oraz charakterystyki stanowiska pracy, w których nie w pełni został potwierdzony związek przyczynowy pomiędzy rozpoznaną chorobą, a wykonywaną pracą zawodową - Terenowy Inspektor Sanitarny skierował I. W. do Instytutu Medycyny Pracy - jako jednostki naukowo-badawczej, celem przeprowadzenia dodatkowych badań konsultacyjnych zmierzających do pełnego wyjaśnienia sprawy oraz wydania jednoznacznej opinii co do rozpoznanego wcześniej urazu akustycznego. Opinia w/w Instytutu zawierała orzeczenie, które nie dawało podstaw do rozpoznania choroby zawodowej ze względu na ubytek słuchu sięgający UP-26 dB, UL-27 dB, co z medycznego punktu widzenia nie dawało podstaw do rozpoznania zawodowego urazu akustycznego. Wojewódzki Inspektor Sanitarny stwierdził, iż nie jest uprawniony do ingerowania w merytoryczną treść rozpoznania lekarskiego i dlatego utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.