Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 27 maja 2009 r., sygn. I SA/Bk 144/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 maja 2009 r. sprawy ze skargi A. i S. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z [...] października 2005 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w A. z [...] lipca 2005 r., nr [...], w której odmówiono wspólnie rozliczającym się małżonkom S. i A. G. stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. z tytułu opodatkowania należności zagranicznej, wypłaconej S. G. przez Centralę Wojskowe Misje Pokojowe w Warszawie w związku z pełnioną przez niego służbą w Dowództwie Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie [...] - H. ([...]).
Organy obu instancji uznały, że beneficjentami zwolnienia z art. 21 ust. 1
pkt 110 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w dalszej części uzasadnienia
w przywoływanej skrócie: "u.p.d.o.f.", są członkowie służby zagranicznej wykonujący obowiązki służbowe w placówce zagranicznej oraz pracownicy polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże "należność zagraniczna" otrzymywana przez osoby wymienione w tym przepisie, stanowi dla nich podlegający opodatkowaniu przychód, od którego płatnik jest zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy. Orany przyjęły, że "należność zagraniczną" wypłacaną żołnierzom zawodowym pełniącym służbę poza granicami państwa, mimo różnic w nazewnictwie, należy traktować tak samo jak "dodatek zagraniczny", który w świetle art. 21 ust. 1 pkt 110 u.p.d.o.f. (w brzemieniu obowiązującym w 2004 r.) był wyłączony spod zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie. Powyższe świadczenia różnią się tylko tym, iż są skierowane do różnych grup zawodowych: dodatek zagraniczny przysługuje członkowi służby zagranicznej wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, natomiast należność zagraniczna przysługuje żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu lub skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, w czasie wykonywania obowiązków służbowych. Pomimo tego, że w/w świadczenia wypłacane są na podstawie różnych przepisów, różnym grupom zawodowym, to charakter tych świadczeń jest taki sam, nie ma więc znaczenia jak w poszczególnych przepisach świadczenia te zostały nazwane.