Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Wa 132/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędziowie WSA Ewa Grochowska - Jung, Sławomir Antoniuk, Protokolant Monika Michnik - Misterek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi M. S. - przedstawicielki ustawowej małoletniej P. Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku M. S. o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją Prezesa ZUS z dnia [...] września 2008 r., nr [...], odmawiającą przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku na rzecz małoletniej P. Z. po jej zmarłym ojcu A. Z., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podał, iż do przyznania świadczenia w drodze wyjątku muszą być spełnione łącznie wszystkie przesłanki, o których mowa w przepisie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.). Nadto, przepis ten ma zastosowanie tylko do sytuacji wyjątkowej, gdy mimo dołożenia wszelkiej staranności zaistniały niemożliwe do przezwyciężenia przeszkody w uzyskaniu świadczenia na ogólnych zasadach. Organ wyjaśnił, że renta rodzinna jest pochodną świadczenia osoby zmarłej, a zatem w pierwszej kolejności bada się uprawnienia tej osoby, w tym również do tej osoby należy odnieść przesłankę szczególnych okoliczności wskazaną w omawianym przepisie.