Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r., sygn. VI SA/Wa 23/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2009 r. sprawy ze skargi "A." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Komendanta Policji z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją Komendanta [...] Policji W. z dnia [...] lipca 2008 r., wydaną na postawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.) oraz zgodnie z ustaleniami protokołu kontroli nr [...] nałożono na przedsiębiorcę - A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: strony lub skarżącej) karę pieniężną w wysokości [...] zł, którą zgodnie z art. 92 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy ograniczono do kwoty 15.000,00 zł.

Powyższą karę nałożono za wykonywanie przewozów okazjonalnych w krajowym transporcie drogowym pojazdem przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą z naruszeniem zakazu: - umieszczania lub używania w pojeździe taksometru, - umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych - wykonywanie transportu drogowego pojazdem nie zgłoszonym do licencji.

Podstawę nałożenia kary stanowiły przepisy art. 92 ust. 1 oraz ust 4 powołanej wyżej ustawy, a także lp. 2.9. załącznika z dnia 29 lipca 2005 r. do ustawy o transporcie drogowym.

Powyższą karę nałożono w następującym stanie faktycznym. Mianowicie, w dniu [...] lipca 2007 r. ok. godziny 09.30 w W. przy ul. [...] policjanci z Wydziału Ruchu Drogowego KP dokonali kontroli pojazdu marki [...] o nr rej. [...], należącego do D. Sp. z o.o. z siedzibą w W. Kierowcą samochodu okazał się p. M. G. Na pojeździe zamontowany był podświetlany baner z napisem "[...] ", natomiast w środku pojazdu zainstalowany był sprawny technicznie taksometr fiskalny firmy "[...]" o nr [...]. Kierujący przedstawił wypis nr [...] z licencji nr [...] wydany na przedsiębiorstwo A. Sp. z o.o. z siedzibą w W., ważne do dnia [...] grudnia 2054 r. oraz świadectwo legalizacji ponownej w/w taksometru wystawione na firmę D. Sp. z o.o. ważne do [...] stycznia 2008 r. Podczas kontroli wykonano dokumentację fotograficzną kontrolowanego pojazdu oraz okazanych dokumentów. Strona została prawidłowo powiadomiona o wszczęciu postępowania oraz o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych materiałów i dowodów. Strona złożyła wyjaśnienia poprzez ustanowionego pełnomocnika r. pr. J. C. W toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego obejmującego przesłuchanie strony oraz analizę przedstawionych dokumentów i zdjęć organ I instancji uznał, iż został naruszony przepis art. 18 ust.5 lit. a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. Naruszenie tego przepisu polegało na wyposażeniu pojazdu nie będącego taksówką osobową w taksometr fiskalny, co wynika zarówno z kontroli drogowej, jak i ze zgromadzonej dokumentacji takiej jak: zdjęcia, świadectwo legalizacji taksometru, protokół przesłuchania, w którym świadek stwierdza, że samochód był wyposażony w taksometr służący do rozliczeń pomiędzy kierowcą a przedsiębiorstwem. Z analizy materiałów postępowania wynika, że naruszony został również przepis art. 18 ust. 5 lit. c w/w ustawy. Przepis ten zabrania umieszczania na dachu pojazdu lamp lub innych urządzeń technicznych. Natomiast na dachu kontrolowanego pojazdu znajdował się podświetlany baner z napisem "[...]" na co bezsprzecznym dowodem jest dokumentacja fotograficzna oraz protokół przesłuchania świadka. Organ I instancji stwierdził, że nie dochodzi tutaj do sprzeczności pomiędzy art. 18 ust 5 ustawy o transporcie drogowym z art. 2 ustawy Prawo Przewozowe zgłoszonej przez stronę w przesłuchaniu świadka. Artykuł 2 ustawy Prawo Przewozowe zobowiązuje bowiem przewoźnika do publicznego wskazania swojego oznaczenia oraz zakresu działania, natomiast oznaczenie przedmiotowego pojazdu wskazywało na reklamę firmy E., a nie przedsiębiorstwa A.Sp. z o.o. Ponadto wymieniony art. 2 Prawa Przewozowego nie zobowiązuje do umieszczania informacji o przedsiębiorstwie na pojeździe.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00