Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r., sygn. VII SA/Wa 1983/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska, , Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr.), Protokolant Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2009 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2008 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala
Uzasadnienie
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2006r. Nr [...], po rozpatrzeniu wniosku H. S. o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej, którą udzielono Fundacji [...] pozwolenia na budowę budynku biurowo-hotelowo-gastronomicznego, z garażem podziemnym oraz elementami zagospodarowania terenu i infrastruktury technicznej, przy ul. [...] we W., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 1999 r. Nr [...]. Zatwierdzony powyższą decyzją projekt budowlany przewidywał budowę budynku wielofunkcyjnego biurowo-hotelowo-gastronomicznego, sześciokondygnacyjnego, wraz z podziemną kondygnacją parkingową, na działkach nr [...] i [...] oraz budowę parkingu podziemnego jednokondygnacyjnego na działce nr [...], AM-24, obręb [...].
Wniosek o stwierdzenie nieważności w/w decyzji Prezydenta W. złożyła H. S., będąca współwłaścicielką działki nr [...] oraz właścicielką lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym przy [...] we W., usytuowanym na tej działce (graniczącej z działką nr [...]). H. S. wskazała, iż decyzja Prezydenta W. została wydana z rażącym naruszeniem przepisów art. 32 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 3 ust. 11, art. 35 ust. 4 ustawy - Prawo budowlane, bowiem inwestor nie udokumentował prawa do dysponowania na cele budowlane działką nr [...]. Zdaniem wnioskodawcy przedłożona przez inwestora umowa użyczenia nr [...] zawarta w dniu 21 grudnia 1998 r. między Gminą W. i Fundacją [...] nie stanowi dowodu stwierdzającego prawo do dysponowania w/w działką na cele budowlane w rozumieniu art. 3 ust. 11 Prawa budowlanego. Uzupełniając kolejnymi pismami złożony wniosek H. S. podniosła, że kwestionowana decyzja jest niezgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanej na ich podstawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji, ponieważ decyzja Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 1999 r. obejmuje pozwolenie na budowę garażu podziemnego na działce nr [...], natomiast w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przewidziano usytuowanie na tej działce parkingu podziemnego. Decyzja ta jest sprzeczna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który na obszarze objętym działką nr [...] nie przewidywał budowy parkingu podziemnego. Zdaniem H. S. decyzja Prezydenta W. wydana została także z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 2 Prawa budowlanego i § 12 ust. 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, bowiem mimo braku jej zgody (jako współwłaścicielki działki nr [...]) ściana garażu podziemnego na działce nr [...] została zaprojektowana w odległości mniejszej niż 1,5 m od granicy z działką nr [...] i od fundamentów budynku istniejącego na tej działce. Ponadto projekt budowlany zatwierdzony zaskarżoną decyzją nie przewiduje wykonania zabezpieczeń fundamentów ściany szczytowej budynku na działce nr [...].