Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 marca 2009 r., sygn. II SA/Wa 1660/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Przemysław Szustakiewicz, WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Protokolant Łukasz Bazyluk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2009 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] września 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] odmawiającą przyznania M. G. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

Z ustaleń organu i akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:

Wnioskiem z dnia 27 grudnia 2007 r. M. G. wystąpiła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej Prezesa ZUS) o przyznanie w drodze wyjątku renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, iż w wieku 51 lat pozostaje osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Obecnie nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej z powodu przebytej choroby [...]. Wnioskodawczyni wskazała, że dwukrotnie była hospitalizowana w listopadzie 2000 r. i grudniu 2006 r. biegli sądowi - lekarze orzeczeniem z dnia [...] września 2007 r. uznali ją za całkowicie niezdolną do pracy od grudnia 2006 r. Zainteresowana podała, iż legitymuje się długim okresem ubezpieczenia. Pozostaje z mężem (niezdolnym do samodzielnej egzystencji) we wspólnym gospodarstwie domowym, zaś ich jedyne źródło utrzymania stanowi renta męża wynosząca nieco ponad 700 zł miesięcznie.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r., wydaną na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania M. G. wnioskowanego świadczenia. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ podniósł, że na przestrzeni 52 lat życia wnioskodawczyni udowodniła okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 16 lat, 9 miesięcy i 6 dni. W latach 1992 - 1995 i 2000 - 2005 wystąpiły przerwy w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie emerytalne i rentowe. W ocenie organu nie zostały wykazane szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przez stronę przeszkód w kontynuowaniu ubezpieczenia i nabyciu uprawnień do świadczenia ustawowego, o których mowa w ww. przepisie, bowiem w wymienionych przerwach wobec zainteresowanej nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy.