Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 marca 2009 r., sygn. I SA/Ol 132/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Czajkowski Sędzia WSA Renata Kantecka (spr.) Protokolant Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 19 marca 2009 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 15 listopada 2005r. W. S. wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego o umorzenie zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego nie uwzględnił powyższego wniosku i decyzją z dnia "[...]", odmówił umorzenia przedmiotowych zaległości podatkowych. Od powyższej decyzji, skarżący odwołał się, zarzucając błędną interpretację przepisów Ordynacji podatkowej oraz naruszenie art. 122, 187, 210 § 1i 220 tej ustawy. Podniósł także, iż organ I instancji nie rozpatrzył całego materiału dowodowego, w celu prawidłowej oceny do zastosowania normy art. 67a §1 Ordynacji podatkowej.

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia "[...]", uchylił w całości decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując na potrzebę dokonania dogłębnej analizy pod kątem wystąpienia przesłanek z art. 67 a Ordynacji podatkowej, jak również odniesienia się do zarzutów podniesionych w odwołaniu.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, organ I pierwszej instancji, decyzją z dnia "[...]", odmówił umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za okres marzec-maj 2002r., lipiec, sierpień, październik, grudzień 2002 r., styczeń- czerwiec 2003 r., sierpień 2003 - kwiecień 2004 r., grudzień 2004 r.. marzec, sierpień 2005 r. w łącznej kwocie 26.162,3 1 zł.

W złożonym odwołaniu strona wniosła o uchylenie decyzji, której zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę decyzji, zlekceważenie wskazówek zawartych w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", obrazę przepisów postępowania poprzez naruszenie art. 121, 122, 123, 124,139 §1, 187 i 210 §1 Ordynacji podatkowej oraz obrazę przepisów prawa materialnego poprzez błąd w subsumcji normy zawartej w art. 67a §1 Ordynacji podatkowej. Swoje zrzuty skarżący uzasadnił tym, iż organ podatkowy I instancji pominął szereg istotnych i wskazanych przez podatnika informacji m.in. o uzyskanych dochodach w latach poprzednich, o co wnioskował w piśmie z dnia 23 maja 2006 roku. Odwołujący podniósł także, iż organ I instancji nie dokonał oceny aktualnej sytuacji materialnej podatnika, posługując się jedynie ogólnymi stwierdzeniami.