Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 marca 2009 r., sygn. I SA/Lu 602/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 marca 2009 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych I. oddala skargę; II. przyznaje radcy prawnemu [...] od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie) wynagrodzenie w kwocie 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy), w tym VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz zwrot wydatków w kwocie 17 (siedemnaście) złotych.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 sierpnia 2008 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania S. M. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z 30 maja 2008r., znak [...], odmawiającej umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za lata 2000, 2001, 2002, 2003 i 2004 w wysokości 64.042,40 zł oraz odsetek za zwłokę od wskazanych zaległości w wysokości 43.870,75 zł - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W jej uzasadnieniu wskazano, że skarżący pismem z 27 lutego 2008r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o umorzenie odsetek od zadłużenia stanowiącego na dzień 31 grudnia 2007r. - wg jego wyliczeń kwotę - 117.711 zł, z uzasadnienia, iż spłata zaległości podatkowych w kwocie 29.700,48 zł (w tym należność główna 14.403 zł) spowodowała wzrost odsetek o około 38.000 zł. Jednocześnie odwołał się on do swojego pisma z dnia 1 lutego 2007r., w którym opisał swoją sytuację finansową, podnosząc, że zadłużenie wynika z niezapłaconych należności za wykonanie usługi w 2000r., "co pociągnęło niemożliwość odprowadzenia podatków do US." Wyjaśnił, że dochodzenie należności przed sądem było kosztowne (wpis 8% wartości sporu, adwokat 3.660 zł, opinia biegłego 3.000 zł) i ciągnęło się 4 lata. W tym czasie zadłużenie w US i ZUS ciągle rosło, gdyż, dochody osiągane z innych zleceń musiał przeznaczyć na zapłatę kosztów sądowych i utrzymanie rodziny składającej się z sześciu osób. Sytuacja materialna w roku 2007 stała się tragiczna, z uwagi na zajęcie egzekucyjne 50% wynagrodzenia. Ponadto podał, iż na dojazdy do Z. do pracy wydaje 350 zł, na utrzymanie rodziny pozostaje tylko 410 zł miesięcznie, a z emeryturą żony (1.172,40 zł) - 1.582,40 zł. Stałe opłaty miesięczne tymczasem wynoszą: 500 zł - czynsz za mieszkanie, 150 zł - światło i gaz, 400 zł - czesne za studia syna, potrzeby związane z wyżywieniem - 532,40 zł oraz, że ta sytuacja zmusiła go do zaciągnięcia kredytów, co wiąże się z dodatkowymi wydatkami miesięcznymi. W odpowiedzi na wezwanie organu I instancji z dnia 13 marca 2008r., skarżący wskazał, że opłata za c. o. wynosi 322,40 zł, spłata kredytu - 109,60 zł, opłata za energię elektryczną 158,00 zł, opłata za telefon -110,43 zł, opłata za czesne syna - 390 zł, koszt dojazdu do pracy - 352 zł, co stanowi razem 1442,43 zł. Podał, że jego wynagrodzenie za pracę wynosi 842,84 zł, a emerytura żony - 1.172, 40 zł, z czego wynika, że na utrzymanie 4 osobowej rodziny pozostaje kwota 572,81 zł. Organ I instancji stwierdził, iż z przedstawionych dokumentów wynika nadto, iż strona sprzedała w czerwcu 2007r. samochód marki FIAT 125P rocznik 1979r. za kwotę 200 zł, nie posiada żadnych rzeczy ruchomych ani praw majątkowych, które mogą być przedmiotem zastawu skarbowego. Posiada natomiast udział (50 %) w nieruchomości położonej w [...], gmina T., (grunty orne) o powierzchni 0,5854 ha. Zgodnie z zeznaniem PIT 37 w roku 2006 dochód podatnika wyniósł 28.705,92 zł., a jego żony 17.676,22 zł, razem 46.382, 15 zł, zaś w roku 2007 z kolei dochód jego wyniósł 29.271,04 zł, żony 16.930,08 zł, razem 46.201,12 zł. Wezwany do uaktualnienia danych dotyczących sytuacji finansowej w piśmie z 1 sierpnia 2008r., skarżący wyjaśnił, iż od 8 maja 2008r. (data sporządzenia protokołu o stanie majątkowym) jego sytuacja życiowa oraz osób wspólnie zamieszkujących nie uległa radykalnej zmianie. Z protokołu tego wynikało, że: