Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 marca 2009 r., sygn. I SA/Gl 45/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Teresa Randak (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2009 r. sprawy ze skargi K. O. - A w U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. - w dalszej części uzasadnienia określane słowem "Kolegium" - utrzymało w mocy na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2006 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm. ) decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta U. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia K. O. wysokości podatku od nieruchomości za 2002 r., od nieruchomości położonej przy ul. [...] w U.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdzono, że strona wnioskiem z dnia 3 kwietnia 2007 r. wystąpiła do Kolegium o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta U. z dnia [...] nr [...] wskazując, że w/w decyzja była drugą decyzją w sprawie opodatkowania tej samej nieruchomości. Poprzednia wysokość zobowiązania została określona w innej wysokości w decyzji Burmistrza Miasta U. z dnia [...]. Do wniosku podatnik załączył kserokopię decyzji z dnia [...] nr [...] w sprawie podatku od nieruchomości za 2002 r. od nieruchomości położonej w U. przy ul. [...].

Odmawiając stwierdzenia nieważności decyzji, Kolegium wskazało, że strona nie wykazała istnienia przesłanki z art. 247 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, gdyż nie został udowodniony fakt skutecznego doręczenia jej decyzji z dnia [...], w tym data jej doręczenia.

W złożonym odwołaniu podatnik zarzucił Kolegium nie wyjaśnienie w sposób wyczerpujący stanu faktycznego sprawy, a także uniemożliwienie zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Strona wskazała ponadto, że decyzja z dnia [...] została skutecznie doręczona, o czym świadczy fakt dysponowania nią oraz że została odebrana przez żonę, która posiadała , jak to nazwał podatnik "ustawowe pełnomocnictwo męża w sprawach związanych z odbiorem przesyłek" na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Prawa pocztowego.