Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. II SA/Ol 585/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wymeldowania I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Burmistrz Miasta orzekł o wymeldowaniu J. P. z pobytu stałego w lokalu przy ul. A w "[...]". W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż w sprawie J. P. opuściła sporny lokal w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 993 ze zm.).

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła J. P. podnosząc, iż wymienionego lokalu nie opuściła dobrowolnie. Wskazała, iż jej były mąż M. K. uniemożliwił jej zamieszkanie pod wskazanym adresem, poprzez wymianę zamków w drzwiach. Ponadto M. K. kierował w stosunku do odwołującej się groźby bezprawne. W lokalu wielokrotnie miały miejsce interwencje Policji związane z odmową wpuszczenia odwołującej się do mieszkania. J. P. zarzuciła organom, iż nie przeprowadziły w mieszkaniu wizji lokalnej i nie ustaliły czy znajdują się tam jej rzeczy osobiste. Podniosła, iż fakt umorzenia przez prokuraturę postępowania w sprawie gróźb karalnych nie oznacza, że opuściła sporny lokal dobrowolnie. Wskutek działań wymuszających opuszczenie lokalu odwołująca się zmuszona była przebywać u swojej córki w mieszkaniu przy ul. B w "[...]". Zarzuciła organom, iż nie ustaliły w pełni stanu faktycznego, co skutkowało wymeldowaniem odwołującej sie z lokalu.

Decyzją z dnia "[...]" nr "[...]-" Wojewoda utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Podniósł, iż rozstrzygając o wymeldowaniu organ musi ocenić, czy strona, której dotyczy postępowanie, trwale i dobrowolnie opuściła lokal. Dla kwestii istnienia lub braku istnienia dobrowolności w opuszczeniu lokalu, w którym dana osoba jest zameldowana, podstawowe znaczenie ma nie tyle fakt czynienia tej osobie utrudnień w korzystaniu z lokalu, lecz istotna jest okoliczność długotrwałego okresu zamieszkiwania w innym lokalu przy jednoczesnym braku aktywności w dochodzeniu ochrony praw do posiadania lokalu wyrażającej się w niedochodzeniu przed sądem powszechnym powództwa o przywrócenie utraconego posiadania. Organ odwoławczy zaznaczył, że z ustaleń poczynionych w sprawie wynika, że odwołująca się nie występowała do sądu z wnioskiem o przywrócenie naruszonego posiadania, jak również nie podejmowała innych kroków prawnych w celu ponownego zamieszkania w lokalu nr "[...]" położonym w "[...]" przy ul. A.