Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. I SA/Sz 501/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska,, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Joanna Marska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2008 r. sprawy ze skargi Z. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 247 § 1 pkt 3 i 7 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] odmawiającą L.C. i Z.C. stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...] określającej podatnikom wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. w kwocie [...].

Z uzasadnienia wskazanej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z [...] wynika, że w dniu 18 stycznia 2008 r. L. i Z. C. złożyli za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...], w podstawie prawnej powołując się na art. 247 § 1 pkt 3 i 7 Ordynacji podatkowej. Podatnicy zarzucili, że wymieniona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa oraz że posiada wadę powodującą jej nieważność na mocy wyraźnie wskazanego przepisu.

Uzasadniając wniosek podatnicy podnieśli, że w postępowaniu dotyczącym podatku dochodowego za 2001 r. prowadzonym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego doszło do rażącego naruszenia prawa przez nieprawidłowe ustalenie niezaewidencjonowanego przychodu z tytułu wykonania spornej usługi robót kanalizacyjnych w O., polegające na przyjęciu przez organ podatkowy wbrew temu, co wynikało z wyroków Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 30 czerwca 2004 r. i Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 25 marca 2005 r., wartości wykonanych spornych robót w kwocie [...]. Z wymienionych orzeczeń wynikało bowiem, że wartość ta jest wartością brutto zawierającą kwotę naliczonego 7% podatku VAT.