Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2010 r., sygn. VIII SA/Wa 255/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Cezary Kosterna, Sędzia WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Protokolant Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności spadkobiercy za zaległości podatkowe spadkodawcy oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Decyzją z [...] lutego 2010 r., po rozpatrzeniu odwołania P. P. (dalej: "skarżąca"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor IS") utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] listopada 2009 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. (dalej: "Naczelnik US") z [...] czerwca 2005 r. Przedmiotem decyzji ostatecznej było orzeczenie o odpowiedzialności spadkobiercy za zaległości podatkowe spadkodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych od wypłaconych wynagrodzeń (PIT - 4) za poszczególne miesiące lat 1995 - 1998, 2000 r. i 2001 r., a także z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące lat 1994 - 1998, 2000 r. i 2001 r. Naczelnik US orzekł decyzją ostateczną z [...] czerwca 2005 r. o obciążeniu skarżącej odpowiedzialnością także za odsetki za zwłokę od tych zaległości, za koszty upomnień i za koszty egzekucyjne. Łącznie do wysokości [...] zł, tj. w części 1/3 długu spadkowego.

1.2. Uzasadniając rozstrzygnięcie Dyrektor IS wskazał, że postępowanie podatkowe w niniejszej sprawie zostało wszczęte na wniosek strony skarżącej zawarty w piśmie z [...] lipca 2009 r. Jako podstawę prawną wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika US, pełnomocnik skarżącej wskazał przepis art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: "Op"). Zdaniem autora wniosku, decyzja ostateczna Naczelnika US została wydana z rażącym naruszeniem przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego. W jego przekonaniu, rażące naruszenie prawa przejawia się przede wszystkim w tym, że decyzja, której stwierdzenia nieważności domaga się, orzekająca o odpowiedzialności skarżącej (spadkobiercy) została wydana po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zmarł spadkodawca. Decyzja ta nie została nadto wydana dla wszystkich spadkobierców. Organ podatkowy zaniechał także nałożenia na nich solidarnej odpowiedzialności. Nie powołał należycie podstawy prawnej tej decyzji. Nie wskazał, czy zastosował przepisy materialnoprawne obowiązujące w dniu otwarcia spadku, wydania decyzji, czy też obowiązujące innego dnia. Pominął mające zastosowanie