Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 marca 2015 r., sygn. I SA/Gl 1138/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, del. Sędzia SO Dorota Kozłowska, Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2015 r. sprawy ze skargi R. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej określenia kwoty umarzanej zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: Ordynacja podatkowa), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. Nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. z dnia [...] r. Nr [...], którą ten określił podatnikowi R. O. kwotę umarzanej zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 w wysokości [...]zł oraz umorzył odsetki za zwłokę od tej zaległości wyliczone na dzień wydania decyzji w kwocie [...]zł.

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Pełnomocnik podatnika K. O. (żona) pismem z dnia 27 marca 2014 zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w K. o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ż. z dnia [...] r. określającej podatnikowi kwotę umarzanej zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 w wysokości [...]zł oraz umarzającej odsetki za zwłokę od tej zaległości wyliczone na dzień wydania decyzji w kwocie [...]zł.

Pełnomocnik zarzuciła, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 122, art. 124, art. 187 § 1, art. 208 § 1 oraz art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu podniosła, że w decyzji bezzasadnie ustalono, iż w okresie podatkowym objętym decyzją podatnik podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski, gdy tymczasem podatnik na stałe zmienił swoje miejsce zamieszkania, wyjeżdżając do Wielkiej Brytanii.