Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 padziernika 2008 r., sygn. I SA/Gl 587/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2008 r. sprawy ze skargi J. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego Nr [...] przeciwko panu J. M. Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone na podstawie art. 59 § 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, tj. na wniosek wierzyciela z dnia 27 października 2000 roku.

W zażaleniu z dnia 20 marca 2008 roku pan J. M. zarzucił zaskarżonemu postanowieniu rażące naruszenie art. 139 i art. 140 Ordynacji podatkowej poprzez wydanie postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego dopiero 10 marca 2008 roku, pomimo, że wniosek wierzyciela o umorzenie postępowania egzekucyjnego jest datowany na dzień 27 października 2000 roku oraz rażące naruszenie art. 59 § 1 pkt 9 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez nie umorzenie postępowania egzekucyjnego bezzwłocznie po złożeniu przez wierzyciela wniosku o jego umorzenie. Zobowiązany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w zakresie daty umorzenia postępowania na datę odpowiadającą wnioskowi wierzyciela o umorzenie postępowania egzekucyjnego i stwierdzenie wygaśnięcia zobowiązania podatkowego.

W uzasadnieniu pan J. M. podniósł, iż wydanie postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego po przeszło 7 latach od daty wniosku wierzyciela w tym zakresie w sposób rażący narusza prawo, a w szczególności konstytucyjną zasadę państwa prawnego i wynikającą z niej zasadę zaufania obywatela do państwa i stanowionego przezeń prawa. Dodatkowo wskazał na naruszenie zasady udziału strony w postępowaniu poprzez nie doręczenie dłużnikowi odpisu wniosku wierzyciela o umorzenie postępowania egzekucyjnego oraz na brak podstawy faktycznej i prawnej w wydanym postanowieniu.