Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 września 2008 r., sygn. I SA/Łd 232/08

Dnia 19 września 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Asesor WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Protokolant asystent sędziego Piotr Pietrasik po rozpoznaniu w dniu 12 września 2008 roku na rozprawie sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2006 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. przyznaje i nakazuje wypłacić adwokat W. M.-K. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) plus należny podatek od towarów i usług z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwotę 17 zł (siedemnaście złotych) stanowiącą opłatę skarbową od pełnomocnictwa.

Decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta P. T. umorzył postępowanie w przedmiocie ustalenia M. P. łącznego zobowiązania podatkowego za 2006 r. z nieruchomości położonej w P. T. przy ul. C.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że przeprowadzone postępowanie miało na celu ustalenie w czyim władaniu faktycznie znajdowała się ww. nieruchomość oraz w jaki sposób i przez kogo była wykorzystywana. W ewidencji gruntów nie zostali bowiem ujawnieni aktualni właściciele tej nieruchomości tj. spadkobiercy M. M., zmarłej w 1984 r. W konsekwencji organ podatkowy zamierzał ustalić krąg osób, na których spoczywał obowiązek podatkowy. Postępowanie zostało wszczęte m.in. w stosunku do M. P. W jego trakcie organ podatkowy dwukrotnie przeprowadził oględziny przedmiotowej nieruchomości, wezwał stronę do złożenia informacji podatkowych w sprawie podatku od nieruchomości i podatku rolnego, a także uzyskał z Urzędu Skarbowego w P. T. informację co do rozliczeń strony z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W kierowanej do organu I instancji korespondencji strona podnosiła bowiem m.in., że od wielu lat jest podatnikiem i samoistnym posiadaczem przedmiotowej nieruchomości oraz że na jej terenie prowadzi od 1997 r. działalność gospodarczą. Organ podatkowy, po dokonaniu analizy zebranych w sprawie materiałów, nie dał wiary twierdzeniom strony co do posiadania przez nią spornej nieruchomości. W szczególności uznał, że strona nie udowodniła faktu prowadzenia na niej działalności gospodarczej, przy czym wniosek ten wyprowadził m.in. z treści informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego, zgodnie z którą M. P. nie dokonywała rozliczeń dla celów podatkowych od 1999 r. Za zgodne ze stanem faktycznym uznał natomiast ustalenia zawarte w protokołach z oględzin spornej nieruchomości.