Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Kr 1510/07

Sygn. akt I SA/Kr 1510/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 czerwca 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Beata Cieloch (spr), Asesor WSA Maja Chodacka, Asesor WSA Inga Gołowska, Protokolant: Iwona Sadowska-Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2008r., sprawy ze skargi J. B., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług, za lata 1994-1997 wraz z odsetkami, - s k a r g ę o d d a l a -

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego, decyzją Nr [...] z dnia [...] odmówił skarżącemu J. B. umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za lata 1994 - 1997, w łącznej kwocie 123 848,69 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 423 513 zł.

W uzasadnieniu decyzji, organ podatkowy wskazał, że skarżący zwracając się z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej uzasadnił go trudną sytuację finansową i brakiem możliwości uiszczenia zarówno kwoty wynikającej z należności głównej , jak i należnych odsetek. Skarżący podniósł , że powstałe zaległości dotyczą działalności gospodarczej w zakresie usług budowlanych, która to działalność została następnie zlikwidowana. Należny podatek VAT nie został zapłacony z uwagi na nie otrzymanie zapłaty za wykonywane usługi na rzecz inwestorów. Skarżący podał także, że nigdy nie odzyskał straconych pieniędzy ,gdyż przedsiębiorcy (podwykonawcy), którzy mieli mu zapłacić stali się ofiarami niewypłacalności za wykonane prace na rzecz głównych wykonawców robót remontowo-budowlanych. Te nagminne niekorzystne zjawiska gospodarcze powodowały reakcje łańcuchowe , utratę możliwości płatniczych i płynności finansowych przez małe podmioty gospodarcze. Podniósł , że likwidując działalność gospodarczą pozostał bez środków do życia, a tym samym bez jakiejkolwiek możliwości spłaty należności publicznoprawnych. Ponadto trudności finansowe przełożyły się na kłopoty rodzinne, gdyż żona skarżącego zmuszona została do wyjazdu , do pracy za granicę, on sam natomiast pracował dorywczo, aby utrzymać siedmioro dzieci. Ta sytuacja doprowadziła do orzeczenia separacji w 2002 roku. Ponadto skarżący wskazał ,że względu na przewlekłą chorobę i swój wiek (59 lat) nie może otrzymać stałej pracy. Wskazał ,że posiada jedynie dom mieszkalny jednorodzinny, na którym ustanowiono hipotekę przymusową w wysokości 504.277,79 zł. W tej sytuacji powołując się na swój " ważny interes " wniósł o umorzenie zaległości podatkowych.