Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Go 114/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Maria Bohdanowicz (spr.) Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Protokolant specjalista Magdalena Tyniec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Lubuskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odroczenia wykonania przymusowej rozbiórki oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] B. i J. B. wnieśli do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. wniosek o odroczenie wykonania obowiązku rozbiórki i wydania pozwolenia na czasowe użytkowanie budynku letniskowego wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę na działce Nr [...] w miejscowości L. gmina S..

Nakaz rozbiórki budynku letniskowego i zbiornika na nieczystości płynne został wydany decyzją [...] przez Kierownika Urzędu Rejonowego w N.. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Wojewody Z. [...], a Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 16 stycznia 1998 r. sygn. akt II SA/Po 662/97 skargę na w/w decyzję oddalił.

Jako podstawę swojego wniosku wskazali art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy prawo budowlane z 1974 r. i uchwałę składu 7 sędziów NSA z 26 listopada 2001 r., w której Sąd ten stwierdził, że art. 39 prawa budowlanego nie stanowi odrębnej samodzielnej regulacji i wiąże się z art. 37 ust. 1 pkt 1 tej ustawy dając uprawnienie organowi administracji do złagodzenia skutków nakazanej rozbiórki przez odroczenie jej wykonania i zezwolenia na czasowe wykorzystanie obiektu w razie wystąpienia określonych w ustawie przesłanek. Jest to więc w istocie całościowe uregulowanie w prawie budowlanym z 1974 r. sprawy usunięcia skutków samowoli budowlanej, które obejmuje nie tylko przesłanki nakazania rozbiórki, ale także inne przepisy nierozerwalnie związane z nakazem przymusowej rozbiórki w tym także art. 39.