Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 marca 2008 r., sygn. I SA/Kr 624/07

Sygn. akt I SA/Kr 624/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 marca 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędziowie: WSA Ewa Długosz - Ślusarczyk (spr), Asesor WSA Jarosław Wiśniewski, Protokolant: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2008r., sprawy ze skargi J. R., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów, i usług za okres od stycznia do listopada 2004r, I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej koszty postępowania w kwocie 240zł ( dwieście czterdzieści złotych).

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił J. R. umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2004 roku w kwocie 18.664,43 zł, argumentując, iż w świetle art. 67a § 1pkt. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U.2005/8/60- t.j. z póź. zm.) brak przesłanek do zastosowania przedmiotowej instytucji, a to z uwagi na nie wystąpienie w niniejszej sprawie ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Zdaniem organu sytuacja majątkowo - rodzinna podatniczki była niewątpliwe ciężka, gdyż przy dochodach jej i męża łącznie na kwotę 1174,20 zł miesięczne koszty stałe (tj. czynsz, energia elektryczna, gaz, węgiel, woda, telefon, leczenie własne i inne typu środki czystości) wynosiły 1.003 zł. Wobec czego na pozostałe wydatki na utrzymanie siebie i męża J. R. miała od 100 do 150 zł miesięcznie. Jednakże w opinii Naczelnika podatek VAT jest podatkiem pośrednim, który został wliczony w wysokość ceny, nie jest pobierany od dochodu i od samego początku należy się Skarbowi Państwa. W tym bowiem przypadku zadaniem podatnika jest wyłącznie jego naliczenie oraz odprowadzenie do budżetu państwa. Jego umorzenie zatem może mieć miejsce tylko w wyjątkowych okolicznościach, spowodowanych czynnikami niezależnymi od podatnika. W niniejszej sprawie zaś zaległość powstała na skutek niewiedzy i braku doświadczenia wnioskodawczyni (a więc warunków od niej zależnych). W związku z czym chociaż bezspornie trudne warunki materialne oraz zdrowotne J. R. (utrata zdrowia, uzyskiwanie przychodów wyłącznie z niskiej renty oraz emerytury męża, brak majątku oraz możliwości podjęcia pracy) nie mogły jednak przesądzić o istnieniu ważnego interesu podatnika, a tym bardziej interesu społecznego. Organ podatkowy nie wykluczył natomiast możliwości złożenia przez wnioskodawczynię kolejnego wniosku o rozłożenie powstałej zaległości na raty, które dotychczas były zresztą pozytywnie rozpatrywane.