Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. IV SA/Wa 2504/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2008 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) października 2007 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 listopada 2004r. (sygn. akt IV S.A./394/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) marca 2004r. oraz poprzedzającą ją decyzję tegoż Kolegium z dnia (...) października 2003r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta m. W. z dnia (...) marca 1998r. ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na realizacji budynku mieszkalno-biurowego z usługami i garażem podziemnym przy ul. (...) w W..

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że nie została dostatecznie wyjaśniona kwestia legitymacji prawnej Rzecznika Praw Obywatelskich jako podmiotu występującego o stwierdzenie nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy. Sąd zwrócił uwagę, że działania Rzecznika Praw Obywatelskich muszą wiązać się z ochroną praw i wolności człowieka i obywatela, a kompetencje tego organu, nietożsame z uprawnieniami prokuratora, nie mogą być realizowane z pominięciem ustawowych celów. Wobec tego organ nadzoru winien jednoznacznie określić naruszenia jakiego rodzaju praw i wolności obywatelskich legitymują Rzecznika do występowania w sprawie.

W dalszych rozważaniach Sąd wskazał, że przy rozpoznaniu wniosku o stwierdzenie nieważności opartego na art. 156 § 1 pkt 7) kpa zadaniem organu jest ocena czy decyzja zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa. Przesłanka ta odsyła do przypadków nieważności wynikających z przepisów szczególnych, mianowicie do art. 46a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz.U. z 1999r., nr 15, poz. 139), który stanowi, że decyzja o warunkach zabudowy jest nieważna, jeśli jest sprzeczna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowego obszaru obowiązywały dwa plany, w tym Plan Ogólny Zagospodarowania Przestrzennego Dzielnicy W. z dnia (...) lutego 1993r., opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa W. Nr (...). Organ nadzoru winien skoncentrować się na ustaleniu czy istnieje sprzeczność zapisu