Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. II SA/Sz 1027/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.),, Asesor WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Krzysztof Chudy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2008r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenie należności Funduszu Pracy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia [...] Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia niniejszego wyroku.
Uzasadnienie
Starosta decyzją z dnia "[...]" wydaną na podstawie art. 104 Kpa i art. 9 ust. 1 pkt 14 d oraz art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 ze zm.) - odmówił H. S. umorzenia należności Funduszu Pracy.
Z uzasadnienia decyzji wynika., że w dniu 21 grudnia 2004 r. podpisano, na wniosek H. S., umowę o przyznanie jednorazowych środków na podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w kwocie 11.300 zł.
Beneficjent złożył pełne rozliczenie wydatkowania otrzymanej dotacji. Wobec ustalenia, że H. S. nie wywiązał się z wynikającego z umowy obowiązku prowadzenia działalności gospodarczej w sposób ciągły przez okres co najmniej
12 miesięcy, organ w dniu 25 stycznia 2007 r. wezwał Go do zwrotu dotacji wraz
z odsetkami.
W dniu 20 lutego 2007 r. H. S. wniósł o odstąpienie od żądania zwrotu otrzymanej pożyczki uzasadniając wniosek złym stanem zdrowia oraz sprawowaniem opieki nad chorą matką.
Organ w oparciu o przedłożone przez stronę dowody ustalił, że H. S. prowadził działalność gospodarczą w zakresie transportu taksówkowego, wykazał kwotę przychodu średnio z 3 miesięcy w wysokości "[...]" zł a koszty w wysokości "[...]" zł oraz OC + rejestracja w wysokości "[...]" zł, posiada mieszkanie 36,8m2 zajęte przez komornika oraz samochód Audi 100 z 1987 r. Po zasięgnięciu opinii Powiatowej Rady Zatrudnienia, organ stanął na stanowisku, że skoro wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, z której osiąga dochody, to nie zachodzi przesłanka z art. 76 ust. 7 pkt 2 w postaci pozbawienia wnioskodawcy niezbędnych środków utrzymania.