Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5 maja 2016 r., sygn. IV SA/Gl 1051/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2016 r. sprawy ze skargi A. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranego stypendium uchyla zaskarżoną decyzję.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...]r., nr [...], Prezydent Miasta C. orzekł o obowiązku zwrotu przez A.J. (dalej skarżąca) nienależnie pobranego stypendium za okresy od dnia 23 lutego do dnia 13 kwietnia 2010 r. z tytułu odbywania szkolenia i od dnia 26 kwietnia do dnia 31 lipca 2010 r. z tytułu stażu pracy, w łącznej kwocie 3.850,70 zł.
W dniu 19 kwietnia 2013 r. do Powiatowego Urzędu Pracy w C. wpłynął wniosek skarżącej o umorzenie w całości przywołanej kwoty należności do zwrotu. W jego uzasadnieniu skarżąca akcentowała, iż jedynym źródłem utrzymania jej trzyosobowej rodziny jest wynagrodzenie ojca wynoszące miesięcznie netto 1 801, 70- zł. Sama jest studentką 4 roku studiów dziennych, nigdzie nie pracuje, jest na utrzymaniu rodziców i nie ma możliwości uregulowania tak wysokiej kwoty. Opisała również trudną sytuację zdrowotną matki, która od dnia 21 listopada 2011 r. jest zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności oraz przedłożyła w tym zakresie stosowną dokumentację medyczną.
Decyzją z dnia [...]r. Prezydent Miasta C., na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. d) i art. 76 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 149 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie jako: "ustawa") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267, zwanej dalej w skrócie jako: "K.p.a."), po rozpatrzeniu wniosku skarżącej, odmówił umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranego przez nią świadczenia pieniężnego za okresy od dnia 23 lutego do dnia 13 kwietnia 2010 r. i od dnia 26 kwietnia do dnia 31 lipca 2010 r., w łącznej kwocie 3.850,70 zł. W uzasadnieniu decyzji podał, że w wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania w sprawie objętej wnioskiem skarżącej z dnia 19 kwietnia 2013 r., wykonując zalecenia wskazane w decyzji kasacyjnej Wojewody [...] z dnia [...]r., nr [...], uchylającej w całości decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...]r., wezwał skarżącą pismem z dnia 26.02.2015 r. do złożenia aktualnych dokumentów dotyczących jej sytuacji materialnej i rodzinnej. W wyniku uzupełnienia materiału dowodowego ustalił, że skarżąca za 2014 r. uzyskała dochód w wysokości 3 235,20 zł. z tytułu świadczenia pracy zarobkowej (PIT - 11). Natomiast jej ojciec, z którym pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym w miesiącu styczniu 2015 r. osiągnął dochód netto w wysokości 2 034,50 zł., a w miesiącu lutym 2015 r. w wysokości 2 062,70 zł. Matka skarżącej nie pracuje i nie uzyskuje żadnych dochodów, jednakże od dnia 01.11.2011 r. do dnia 31.01.2015 r. przysługiwał jej zasiłek pielęgnacyjny, wysokości - 153,00 zł. miesięcznie (informacja uzyskana z Samorządowej Elektronicznej Platformy Informacyjnej - system SEPI). Z tytułu prowadzonego wspólnie gospodarstwa domowego w rodzinie skarżącej ponoszone są następujące koszty miesięczne utrzymania: czynsz - 470,96 zł., woda - 209,18 zł., energia elektryczna 90,22 zł., gaz - 70,23 zł., telefon - 51,40 zł., ubezpieczenie mamy (wydatek kwartalny) - 50,40 zł., recepta z tytułu leczenia taty - 114,59 zł. (jednorazowy wydatek w lutym 2015 r.). Dodatkowo skarżąca przedłożyła dokumentację medyczną, z której treści wynika, że matka oraz ojciec leczą się z powodu chorób przewlekłych i w związku z tym ponoszą koszty leczenia. Wnioskiem z dnia 20.04.2015 r. sprawa skarżącej została skierowana na posiedzenie Powiatowej Rady Zatrudnienia w C., celem wydania przez nią opinii dotyczącej umorzenia zadłużenia, która na posiedzeniu w dnia 27.04.2015 r. negatywnie zaopiniowała wniosek dotyczący umorzenia w całości nienależnie pobranego świadczenia (protokół nr [...]). Zdaniem organu, skarżąca spełnia przesłanki określone w art. 76 ust. 7 pkt 1, 2 i 4 ustawy do umorzenia nienależnie pobranego świadczenia, jednakże obecne jej trudności finansowe nie mają charakteru stałego, bowiem jest osobą młodą, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy w C. od dnia 19 marca 2015 r. jako osoba bezrobotna i stara się o podjęcie zatrudnienia, w związku z tym posiada realną możliwość stopniowego regulowania zobowiązań. Obecnie nie posiada majątku, z którego można dochodzić należności, a jej dochodzenie mogłoby pozbawić ją niezbędnych środków utrzymania oraz zachodzi przypuszczenie, iż w wyniku wszczętego postępowania egzekucyjnego nie uzyska się kwoty nienależnie pobranego świadczenia, przewyższającego wydatki egzekucyjne. Jednakże nie można z całą pewnością stwierdzić, że nie będzie dysponowała środkami, chociażby ze świadczenia pracy, które można przeznaczyć na spłatę zadłużenia z tytułu nienależnie pobranych świadczeń, gdyż jest osobą młodą, stanu wolnego, bez dzieci, posiada wykształcenie wyższe i przy zintensyfikowaniu starań w poszukiwaniu pracy istnieje realna szansa na jej podjęcie. Zdaniem organu I instancji, samo pozostawanie skarżącej w trudnej sytuacji finansowej nie stanowi samodzielnej i wystarczającej przesłanki umorzenia należności w całości, nadto jej rodzice nie wymagają konieczności stałej opieki.