Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 lutego 2008 r., sygn. II SA/Łd 448/07

Dnia 29 lutego 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska, Protokolant Asystent sędziego Paulina Hućko, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lutego 2008 roku przy udziale - sprawy ze skargi T. O. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi J. S. Kancelaria Adwokacka Al. [...] w Ł. kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, zawierającą należny podatek od towarów i usług.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], znak: [...], wydaną na podstawie art. 154 K.p.a., Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...], nr [...], znak: [...].

W uzasadnieniu organ I instancji podał, iż wskazaną wyżej decyzją nakazano T. O. i W. O. rozbiórkę budynku mieszkalnego znajdującego się na terenie nieruchomości położonej w Ł. przy ul. A. Wnioskiem z dnia 6 października 2006r. T. O. i W. O. wystąpili o uchylenie w całości decyzji o nakazie rozbiórki. Jako podstawę prawną żądania wskazali art. 154 K.p.a. W związku z powyższym, zawiadomieniem z dnia 17 października 2006r. poinformowano strony o wszczęciu postępowania w sprawie i możliwości składania dodatkowych uwag oraz wyjaśnień. Ze względu na to, że strony nie wnosiły żadnych uwag, wniosek został rozpatrzony na podstawie dotychczas zgromadzonego materiału dowodowego. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. zauważył następnie, że art. 154 K.p.a. stanowi podstawę do wzruszenia decyzji ostatecznej, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa w strefie prawa materialnego. Decyzja nr [...] została skutecznie doręczona T. O. i W. O. w dniu [...], zaś w dniu [...] stała się ostateczna. Rozstrzygnięcie, którego uchylenia domagają się wnioskodawcy, nakłada na nich zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane obowiązek rozbiórki samowolnie wybudowanego i rozbudowywanego budynku mieszkalnego zlokalizowanego w granicy z nieruchomością przy ul. A. Decyzja o nakazie rozbiórki z jednej strony nakłada na inwestora określony obowiązek, z drugiej zaś strony przyznaje określonym podmiotom prawo do żądania jej wykonania. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym decyzja o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę nie jest decyzją, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa w rozumieniu art. 154 K.p.a. W związku z tym, nie można na podstawie art. 154 K.p.a. uchylić decyzji o nakazie rozbiórki. Organ I instancji podkreślił przy tym, że wzruszenie decyzji na podstawie art. 154 K.p.a. może dotyczyć tylko takich, które mają charakter uznaniowy lub przy wydawaniu, których organ administracji ma możliwość wyboru rozstrzygnięcia spośród kilku możliwych. Przepis art. 48 ustawy Prawo budowlane należy traktować jako sprzeciwiający się uchyleniu na podstawie art. 154 K.p.a. decyzji o nakazie rozbiórki, gdyż wymaga od organu wydania tego rodzaju rozstrzygnięcia w razie wystąpienia określonych w nim przesłanek. Przy orzekaniu na podstawie art. 48 ustawy Prawo budowlane nie ma znaczenia, czy w sprawie występuje słuszny interes strony. Uwzględnienie więc na podstawie art. 154 K.p.a. wniosku o uchylenie ostatecznej decyzji o nakazie rozbiórki ze względu na słuszny interes strony prowadziłoby do złagodzenia restrykcji przewidzianej w art. 48 ustawy Prawo budowlane, co pozostawałoby w sprzeczności z wolą ustawodawcy.