Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. I SA/Wr 1048/07

Na obozowiska czy bazy wypoczynkowe dla dzieci i młodzieży, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 7 ust.

1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.), a przepis ten poprzez sformułowanie "zajęte trwale" odnosi się do przedziału czasowego wykorzystania gruntów i nie wymaga istnienia trwałych znamion realizacji przewidzianego w nim warunku. Okresowe, nawet krótkotrwałe wykorzystywanie takich gruntów na cele prowadzenia działalności gospodarczej (np. poza sezonem) skutkuje powstaniem obowiązku opodatkowania gruntu wg zasad ogólnych przez cały rok (wraz z okresem wykorzystywanym na bazy lub obozowiska).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak (spr.), Asesor WSA Dagmara Dominik,, Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 stycznia 2008 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. spółka z o.o. we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] Nr [...], II. orzeka, iż uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. na rzecz strony skarżącej kwotę 5.100 (pięć tysięcy sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 1a i art. 2, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4, art. 5 i art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (j. t. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.), uchwały Rady Gminy B. Nr XX/129/2004 z dnia 1.12.2004 r. w sprawie określenia i ustalenia wysokości stawek podatków i opłat lokalnych utrzymał w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia [...] Nr [...] w sprawie określenia A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie 69.205 zł. Ustalono, że strona w dniu 22.12.2004 r. nabyła grunty niezabudowane o pow. 52,6733 ha sklasyfikowane jako: tereny rekreacyjno-wypoczynkowe - 248.152 m?, grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi - 213.216 m?, lasy - 0,54 ha, grunty rolne - 5,8165 ha, drogi - 0,18 ha. Tereny rekreacyjno-wypoczynkowe i grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi tj. powierzchnię 461.368 m? opodatkowano stawką 0,15 zł. za 1 m?, określając podatek od nieruchomości w kwocie 69.205 zł. Organ I instancji uznał, ze w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego tereny te widnieją jako tereny eksploatacji powierzchniowej, w związku z czym nie może być prowadzona na nich działalność gospodarcza. Tereny te nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako grunty trwale zajęte na obozowiska i bazy wypoczynkowe dzieci i młodzieży w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przeprowadzone wizje lokalne nie wykazały śladów trwałego zagospodarowania terenu a Związek Harcerstwa Polskiego poinformował o zorganizowaniu we 2005 r. zaledwie paru kilkudniowych imprez.