Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2007 r., sygn. III SA/Wa 553/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber (spr.), Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. orzekł o odpowiedzialności P. K. - Skarżącego w niniejszej sprawie, za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług firmy T. sp. z o.o. z tytułu nie wykonania przez spółkę zobowiązań podatkowych, wynikających ze złożonych deklaracji podatkowych VAT-7 za okres od kwietnia do listopada 2001 r. i za luty, czerwiec lipiec 2002 r. oraz określone decyzją odsetki za zwłokę od wskazanych należności, naliczone do dnia wydania decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że Spółka T. nie wykonała zobowiązań w podatku od towarów i usług, wynikających ze złożonych deklaracji wobec czego w dniach 30 sierpnia 2001 r., 9 listopada 2001 r. i 10 kwietnia 2002 r. zostały wystawione tytuły wykonawcze. Podjęte czynności egzekucyjne nie dały rezultatu, gdyż ustalono, że Spółka nie posiada majątku i nie prowadzi działalności gospodarczej. W tej sytuacji Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia [...] marca 2005 r. nr [...] określił Spółce zaległość podatkową za kolejne miesiące od kwietnia 2001 r. do lipca 2002 r. w kwocie 189.802,00 zł., również wskazującą Spółce na konieczność uregulowania odsetek od tej kwoty, a postanowieniem z dnia [...] maja 2005 r. wszczęto postępowanie o przeniesieniu na członka zarządu P. K. odpowiedzialności za zaległości podatkowe Spółki. Pismem z dnia 13 listopada 2006 r. Skarżący wniósł odwołanie od powyższej decyzji, zarzucając organowi pierwszej instancji naruszenie art. 122 w związku z art. 180 § 1 oraz art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) powoływanej dalej jako Ordynacja, poprzez orzeczenie o odpowiedzialności Skarżącego bez wcześniejszego wyjaśniania przez organ możliwości zaspokojenia wierzyciela z majątku Spółki. Ponadto Skarżący zarzucił naruszenie art. 116 § 1 Ordynacji polegające na wydanie rozstrzygnięcia pomimo niewyczerpania innych sposobów egzekucji wobec Spółki, a w konsekwencji nie wykazanie przez organ, że egzekucja z majątku T. sp. z o.o. okazała się bezskuteczna. Podniósł również, iż organ pierwszej instancji błędnie uznał za doręczone postanowienie o wszczęciu postępowania o przeniesienie odpowiedzialności na Skarżącego bowiem zgodnie z przepisem art. 165 § 4 Ordynacji postanowienie takie doręcza się stronie postępowania, a w przedmiotowej sprawie doręczenia dokonano na ręce matki Skarżącego. W związku z tym, jego zdaniem, postępowanie prowadzone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego obarczone jest wadami formalnymi, które powodują, że decyzja musi zostać usunięta z obrotu prawnego tym bardziej, że został naruszony przepis art. 200 § 1 w związku z art. 123 § 1 Ordynacji, gdyż organ podatkowy uniemożliwił Skarżącemu zapoznanie się z materiałami sprawy.