Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. I SA/Bk 472/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Grzegorz Dudar, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 listopada 2007 r. sprawy ze skargi P. Spółki z o.o. w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. Oddala skargę.

Decyzją z dnia [...] marca 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej

w B. Nr [...] określił firmie "P." Spółce z o.o. w S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. w kwocie [...] zł w miejsce zadeklarowanego w kwocie "0" zł oraz kwotę odsetek za zwłokę od zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w łącznej wysokości [...] zł. Organ, w uzasadnieniu decyzji stwierdził, iż w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej zaniżone zostały przychody o kwotę [...] zł w związku

z niezaliczeniem do przychodów podlegających opodatkowaniu środków pieniężnych z tytułu świadczenia usług dzierżawy otrzymanych w kwocie [...] zł od "B." A. E. D. i pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług w wysokości [...] zł oraz zawyżono koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] zł poprzez zaliczenie do kosztów wydatków na spłatę prowizji i odsetek od kredytów zaciągniętych przez inny podmiot.

Z powyższą decyzją nie zgodziła się Spółka i w złożonym do Dyrektora Izby Skarbowej w B. odwołaniu zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego art. 12 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 1, art. 12 ust. 3c i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz przepisu art. 53a i art. 122 ustawy Ordynacja podatkowa. Wskazując na powyższe uchybienia wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty, ewentualnie i jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. W uzasadnieniu odwołania wskazano, iż w wydanej decyzji organ podatkowy błędnie zakwalifikował otrzymane przez Spółkę środki pieniężne do przychodów podatkowych roku 2003 powołując się na przepis art. 12 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem pełnomocnika Spółki w odniesieniu do otrzymanych wpływów pieniężnych zastosowanie mają przepisy art. 12 ust. 4 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Otrzymane przez Spółkę kwoty należy uznać jako zaliczki na poczet realizacji umowy dzierżawy. Według pełnomocnika Spółka przejęła przedsiębiorstwo należące do "A." s.c. i tym samym wstąpiła między innymi w stosunki wynikające z umowy dzierżawy przedsiębiorstwa zawartej 22 marca 2002 r. przez "A." s.c. z dzierżawcą "B". Natomiast nową umowę zawarto 26 grudnia 2003 r. Za zasadnością uznania otrzymanych środków pieniężnych jako zaliczki na poczet dzierżawy w 2004 r., zdaniem Spółki przemawia fakt, iż kwoty te zostały opodatkowane w okresie późniejszym, tj. w okresie, w którym zgodnie z umową należności wydzierżawiającego stały się wymagalne. Zarzut naruszenia przez organ pierwszej instancji zasady zaufania podatnika do organów podatkowych wynikający