Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 września 2009 r., sygn. I SA/Lu 290/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Referent Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 września 2009 r. sprawy ze skargi A. spółki z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia straty za 2007 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz A. spółki z o.o. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania "A" utrzymał mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...] znak [...] w sprawie określenia spółce straty za 2007 r. w kwocie 297.120,13 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej argumentował, że podstawę decyzji organu podatkowego pierwszej instancji stanowiły ustalenia postępowania kontrolnego, które wykazały zawyżenie przez podatnika kosztów uzyskania przychodów, o kwoty: 62.332 zł z tytułu poniesionych wydatków na sporządzenie aktu notarialnego i podatku od czynności cywilnoprawnych związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego nieuznanych za koszt w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1, art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; 14.137,34 zł z tytułu amortyzacji środków trwałych związanych z prowadzoną działalnością inwestycyjną i niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Pełnomocnik spółki odwołał się od tej decyzji. Uznając zasadność argumentacji organu, co do kwoty 14.137,34 zł z uwagi na nieprawidłową amortyzację niektórych środków trwałych, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej kosztów podwyższenia kapitału zakładowego i określenie straty spółki za 2007 r. w kwocie 359.452,13 zł i zarzucił naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 187 Ordynacji podatkowej. Argumentował, powołując orzecznictwo sądów administracyjnych, że wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego nie są związane z przychodem w postaci wpłat na ten kapitał, ale z przychodami, które osiągnie spółka w przyszłości za pomocą środków uzyskanych w drodze podwyższenia kapitału. Podnosił, że podwyższenie kapitału zakładowego pozwoliło spółce zmienić profil działalności, a uzyskane z tego podwyższenia kapitału środki zostały wykorzystane na budowę fabryki produktów betonowych (silikatów) - wytworzenie środków trwałych - na zakupionej nieruchomości w S. Wyjaśniał, że budowa została zakończona w 2008 r., a środki te wykorzystano także na remonty budynków. Uzasadniał, wskazując na dokumentację księgową i pokontrolną spółki, że obecnie zakład w S. jest wyposażony w dwie linie technologiczne do produkcji kostki brukowej, krawężników i innych prefabrykatów betonowych. Podnosił, iż sprzedaż wyrobów (silikatów) pochodzących z nowego zakładu rozpoczęto w 2008 r. i wtedy wystąpiły przychody związane ze środkami wniesionymi na kapitał zakładowy - odpowiadające kosztom w postaci wydatków na podwyższenie kapitału. Skoro więc środki otrzymane na podwyższenie kapitału zakładowego zostały wykorzystane na rozwój działalności i powiększenie przychodów, to tym samym wydatki na podwyższenie kapitału zakładowego stanowiły w spółce koszty uzyskania przychodów, jako koszty pośrednie, rozliczane w dacie ich poniesienia, a nie w chwili wystąpienia odpowiadających im przychodów.