Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 padziernika 2007 r., sygn. III SA/Po 541/06

Dnia 23 października 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędziowie WSA Maria Kwiecińska (spr.) As. sąd. Szymon Widłak Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2007 roku przy udziale sprawy ze skargi I. H. - Przedsiębiorstwo A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie określenia kwoty długu celnego. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w P. na rzecz skarżącego kwotę (...) złotych, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/Sz. Widłak /-/W. Długaszewska /-/M. Kwiecińska

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w P. decyzją z dnia (...) nr (...) uznał ( w pozycji 1,2) za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD nr OBR (...) z dnia (...) w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej i kwoty długu celnego, określając na nowo wysokość długu celnego (niedobór cła w wysokości (...) zł) i naliczając odsetki wyrównawcze.

W uzasadnieniu podano, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono m. in. świadectwo pochodzenia towaru nr (...) z dnia (...) (do towaru sprowadzonego z Tajwanu) oraz nr (...) z dnia (...) (do towaru sprowadzonego z Korei). Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego ( art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego ) i treści art. 83 § 1 i 2 Kodeksu celnego organ celny wskazując na przepis § 20 a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia ( Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm. ) wskazał, że polskie władze celne zwróciły się do władz Tajwanu i Korei o przeprowadzenie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych m. in. przedmiotowych świadectw pochodzenia. Pismem z dnia (...) i (...) tajwańskie i koreańskie władze celne nie potwierdziły ich autentyczności. W rezultacie oznacza to, że zgłoszenie celne zostało sporządzone na podstawie nieprawdziwych danych, a należności celne zaniżone.