Wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 września 2007 r., sygn. II SA/Kr 494/07

Sygn. akt II SA/ Kr 494/ 07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Izabela Dobosz Sędziowie : WSA Wojciech Jakimowicz ( spr. ) Asesor WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant :Karina Lutyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2007 r. sprawy ze skargi [...] Spółka z o.o. w [...] na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia 30 maja 2003 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectw: [...] i [...] w Gminie [...]. skargę oddala

Uzasadnienie

[...] Sp. Z o.o. z siedzibą w Warszawie reprezentowana przez radcę prawnego M. M. złożyła na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] na uchwałę Nr [...] Rady Gminy w [...] z dnia [...] maja 2003 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectw [...] i [...] w Gminie [...] (Dziennik Urzędowy Województwa [...] Nr 80, poz. 2272) w zakresie, w jakim wyłącza realizację stacji bazowej telefonii komórkowej na terenie obszaru objętego planem.

Strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Gminy w [...] w zaskarżonym zakresie oraz o zasądzenie od organu administracji na rzecz skarżącego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że celem spółki [...] Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie jest wybudowanie stacji bazowej telefonii komórkowego zlokalizowanej na terenie Gminy [...] . Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje możliwości zbudowania i użytkowania stacji. Podkreślono, że stacja bazowa telefonii komórkowej jest zaliczana do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 257, poz. 2573). Zgodnie z § 9 ust. 2 miejscowego planu, na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz usług ("M1U", "M2U") dopuszcza się wyłącznie usługi, których oddziaływanie na środowisko przekraczające poziom dopuszczalny nie wykracza poza obszar działki, na której ma być realizowana inwestycja ani nie powoduje niedopuszczalnego obniżenia standardów środowiskowych pomieszczeń mieszkalnych znajdujących się na tej działce. Oznacza to wyłączenie możliwości realizacji planowanych inwestycji. Możliwość budowy stacji bazowych wyłącza także § 29 ust. 1 i 2 miejscowego planu, zgodnie z którym na terenach objętych planem zakazuje się lokalizowania inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i lokalizowania inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska. Podniesiono, że budowa stacji bazowej, mimo że dotycząca łączności publicznej nie należy do "urządzeń infrastruktury technicznej niezbędnych dla potrzeb lokalnych" w rozumieniu § 3 ust. 4 miejscowego planu i interpretacji urzędu.