Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 maja 2007 r., sygn. II SA/Wa 90/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Asesor WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), Protokolant Łukasz Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2007 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na wykonywanie pracy przez cudzoziemca 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz A. Sp. z o.o. kwotę 555 (słownie pięćset pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Wa 90/ 07

UZASADNIENIE

Minister Pracy i Polityki Społecznej działając na podstawie art. 138 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzją nr [...] z dnia [...] października 2006 r. utrzymał w mocy Decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w W. z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] odmawiającej panu Y. J. C. obywatelowi Republiki Korei, zezwolenia na wykonywanie pracy w Polsce. W uzasadnieniu organ podniósł, iż zgodnie z § 3 ust. 2f pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców (Dz. U. nr 153, poz. 1766 z późn. zm.) wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia w stosunku do podmiotu który w ciągu roku od naruszenia przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przez cudzoziemca wystąpił z wnioskiem o jego zatrudnienie. Zdaniem Ministra fakt naruszenia prawa obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza protokół kontroli dokonanej przez inspektorów wydziału kontroli legalności zatrudnienia, sygn. [...] i Wojewoda miał prawo wydać decyzję odmowną. Ponadto należy pamiętać, że ignorantia iuris nocet, więc wykonywanie pracy niezgodnie z obowiązującym prawem stanowi naruszenie art. 88 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Odnośnie wyjaśnień złożonych do protokołu kontroli, to zastrzeżenia te mogą zostać uwzględnione w odrębnym postępowaniu przed sądem powszechnym i jeśli sąd uznaje je za uzasadnione i uniewinni stronę, wówczas będzie istniała możliwość wzruszenia decyzji i jej zmiany na podstawie odpowiednich przepisów k. p. a. Należy również zaznaczyć, że kwestia kontroli legalności zatrudnienia i złożonych wyjaśnień, mimo przeprowadzenia jej przez ten sam organ, tj. Wojewódzki Urząd Pracy z upoważnienia Wojewody [...], jest przeprowadzana w odrębnym postępowaniu zakończonym odpowiednim protokołem stwierdzającym istnienie określonych faktów. I to właśnie ustalenia zawarte w protokole stanowiły podstawę odmowy udzielenia zezwolenia. Dlatego, jak już była o tym mowa, istnieje możliwość wzruszenia decyzji w przypadku uniewinnienia strony przez właściwy sąd. Organ podkreślił, że odmowa udzielenia zezwolenia znajduje również uzasadnienie w ust. 2 pkt a) rozporządzenia Wojewody Mazowieckiego nr 53 z dnia 27 czerwca 2002 r. w sprawie ustalania kryteriów wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców nieposiadających zezwoleń na osiedlenie się ani statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. Urzęd. Woj. Mazowieckiego z 2002 r. nr 171 poz. 3768). Dlatego też, zgodnie z ust. 4 ww. rozporządzenia, organ I instancji miał prawo wstrzymać wydawanie zezwoleń na okres 12 miesięcy. Minister Pracy i Polityki Społecznej wskazał, że cudzoziemiec ma prawo wykonywać pracę, jednakże nie zwalnia go to z przestrzegania obowiązującego prawa, co dotyczy również przywołanego art. 8 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. A szczególne obowiązki nakłada na cudzoziemca ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która znajduje swoje uzasadnienie w art. 37 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i te obowiązki nałożone prawem cudzoziemiec jest zobowiązany wypełniać i w żaden sposób, w opinii organu II instancji, nie narusza to powyższych artykułów. Organ wskazał także, iż właściciel przedsiębiorstwa mógł powołać pełnomocnika, bądź inne osoby, w skład zarządu. Jedyny właściciel spółki z o. o. miałby nadal możliwość wpływu na działalność zarządu i fakt bycia jedynym udziałowcem nie może stanowić podstawy do preferencyjnego traktowania wspomnianego podmiotu w kwestii udzielenia zezwolenia na wykonywanie pracy dla cudzoziemca w przypadku naruszenia przez cudzoziemca obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prawa odnoszącego się do promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy.