Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 14 marca 2007 r., sygn. II SA/Sz 1111/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel Asesor WSA Katarzyna Grzegorczyk - Meder (spr.) Protokolant Krzysztof Chudy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2007r. sprawy ze skargi ENEA na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności gruntu o d d a l a skargę

Uzasadnienie

Prezydent Miasta - po rozpatrzeniu wniosku Grupy Energetycznej jako następcy prawnego Zakładu Energetycznego - decyzją z dnia [...] Nr [...], na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120 ze zm.), odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Zakład Energetyczny , z dniem [...], prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...] przy ul. [...] , oznaczonego w ewidencji gruntów i budynków numerem działki [...] o pow. [...] m2 w obrębie ewidencyjnym [...] oraz prawa własności usytuowanego na tym gruncie budynku stacji transformatorowej.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że będąca przedmiotem wniosku nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Gminy Miasto , co potwierdziła decyzja Wojewody z dnia [...], nr [...].

Przywołując treść przepisów prawnych wskazanych w podstawie rozstrzygnięcia Prezydent Miasta podniósł, że przedłożone przez Grupę Energetyczną dokumenty na okoliczność posiadania przez jej poprzednika prawnego w dniu [...] prawa zarządu przedmiotową nieruchomością, tj. zawiadomienie o naliczeniu opłaty rocznej z tytułu użytkowania terenu przy ul. [...] z dnia [...], nr [...] oraz zawiadomienie o ustaleniu opłaty rocznej za zarząd przedmiotowego gruntu z dnia [...], nr [...], nie stanowią dowodu istnienia tego prawa. Wskazując na uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 listopada 1999 r., sygn. akt OTK 1999/7/159 organ przyjął, że w/w zawiadomienia o opłatach nie zawierają wyraźnego nawiązania do konkretnej decyzji ustanawiającej prawo użytkowania (zarządu). Ponadto, z każdej decyzja (również o opłatach) winno wynikać z czyjego upoważnienia została ona wydana a decyzja powinna zawierać pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie. Oba opisane zawiadomienia nie zawierają tych elementów i nie mogą być uznane za decyzje. Z powyższych ustaleń organ wywiódł, że oba przedłożone przez stronę dokumenty zostały wydane mimo nieistnienia prawa użytkowania (zarządu) w formie prawem przewidzianej.