Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 marca 2007 r., sygn. II SA/Gd 340/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia NSA Jan Jędrkowiak Protokolant Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2007 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 11 kwietnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Gminy i Miasta z dnia 21 września 2005 r., nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 września 2005 r., nr [...] Burmistrz Gminy i Miasta P. po rozpatrzeniu wniosku K. S. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalno - usługowego na działkach nr [...], [...] i [...] położonych przy ulicy S. w P. W podstawie prawnej decyzji organ wskazał na przepisy art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1, art. 64 ust. 1 w związku z art. 54 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm. ) oraz art. 104 kodeksu postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, iż dla terenu na którym planowana jest inwestycja nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Uzasadniając odmowę ustalenia warunków zabudowy organ powołał się na przeprowadzoną w sprawie analizę stanu faktycznego i prawnego, która zdaniem organu wykazała, iż planowane zamierzenie inwestycyjne nie spełnia wszystkich warunków określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wskazano, iż w sąsiedztwie, na działkach dostępnych z tej samej drogi publicznej tj. z ulicy S., nie występuje sytuacja aby na działce zlokalizowana była zabudowa o tak dużej intensywności zabudowy, o podobnej funkcji ( mieszkaniowo - usługowa ), w zbliżonej formie, w tym także sytuowana na granicy działek. Organ wyjaśnił, iż z tych przyczyn nie można ustalić warunków zabudowy w oparciu o analizę już istniejących analogicznych pod względem parametrów, gabarytów, intensywności zabudowy, wskaźników powierzchni zabudowy usytuowanych w sąsiedztwie. Planowane zamierzenie inwestycyjne jest różne w formie, sposobie zabudowy i zagospodarowania terenu od występujących w sąsiedztwie, a zatem nie jest możliwy do spełnienia warunek z art. 61 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy. Ponadto organ wskazał, iż dla planowanej inwestycji nie ma możliwości zapewnienia odpowiedniej ilości miejsc parkingowych. Trudne będzie także zapewnienie, zgodnie z wymogiem art. 72 ustawy prawo ochrony środowiska, odpowiednich proporcji pomiędzy terenem zabudowanym, a biologicznie czynnym. Planowane zamierzenie inwestycyjne nie poprawi też warunków ładu przestrzennego na działkach objętych wnioskiem i w ich otoczeniu. Ponadto, zdaniem organu, planowana przez wnioskodawcę rozbudowa istniejącego obiektu nie spełnia wymogów zawartych w warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, ściany projektowanego budynku usytuowane w granicy z działkami nr [...], [...] i [...] nie przylegają na całej swej długości do ścian budynków usytuowanych na granicy działek sąsiednich, nie zapewniają również zachowania odległości wymaganych przepisami przeciwpożarowymi od istniejących na tych działkach budynków. We wniosku nie podano natomiast szczególnych uwarunkowań, które uzasadniałyby taką lokalizację inwestycji, co mogłoby ewentualnie przemawiać za uzyskaniem odstępstwa od warunków technicznych według art. 9 Prawa budowlanego. Sytuowanie obiektu w takiej lokalizacji i w takich wymiarach nie byłoby do pogodzenia z charakterem sąsiedztwa, zakłócałoby ponad przeciętną miarę warunki swobodnego korzystania z nieruchomości sąsiednich. Stąd organ uznał, iż w sprawie nie został również spełniony warunek z art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dotyczący zgodności z przepisami odrębnymi. W uzasadnieniu wskazano również, iż decyzję uzgodniono zgodnie z art. 53 ust. 4 oraz art. 60 ust. 1 w/w ustawy z zarządcą drogi publicznej i Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00