Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. II SA/Sz 1107/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda Sędziowie: Sędzia WSA Barbara Gebel Asesor WSA Arkadiusz Windak /spr./ Protokolant Beata Radomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lutego 2007 r. sprawy ze skargi ENEA na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności gruntu I. u c h y l a zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] Nr [...] II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

U z a s a d n i e n i e :

Prezydent Miasta - po rozpatrzeniu wniosku Grupy Energetycznej jako następcy prawnego Zakładu Energetycznego - decyzją z dnia [...], nr [...], na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jednolity tekst: Dz. U z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) oraz §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w zarządzie lub użytkowaniu (Dz. U. Nr 23, poz. 120 ze zm.), odmówił stwierdzenia nabycia przez Zakład Energetyczny z mocy prawa, z dniem [...], prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...] przy ul. [...], oznaczonego w ewidencji gruntów i budynków numerem działki [...] o pow. [...] m2 w obrębie ewidencyjnym [...] oraz prawa własności usytuowanego na tym gruncie budynku stacji transformatorowej.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że będąca przedmiotem wniosku nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Gminy Miasto , co potwierdziła decyzja Wojewody z dnia [...] nr [...].

Przywołując treść przepisów prawnych wskazanych w podstawie rozstrzygnięcia Prezydent Miasta podniósł, że przedłożone przez Grupę Energetyczną dokumenty na okoliczność posiadania przez jej poprzednika prawnego w dniu [...] prawa zarządu przedmiotową nieruchomością, tj. zawiadomienie o naliczeniu opłaty rocznej z tytułu użytkowania terenu przy ul. [...] z dnia [...]., nr [...] oraz zawiadomienie o ustaleniu opłaty rocznej za zarząd gruntu z dnia [...], nr [...], nie stanowią dowodu istnienia tego prawa. Powołując się na uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 listopada 1999 r., sygn. akt OTK 1999/7/159 organ przyjął, że w/w zawiadomienia o opłatach nie zawierają wyraźnego nawiązania do konkretnej decyzji ustanawiającej prawo użytkowania (zarządu). Ponadto, z każdej decyzji (również o opłatach) winno wynikać z czyjego upoważnienia została ona wydana a decyzja powinna zawierać pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie. Oba opisane zawiadomienia nie zawierają tych elementów i nie mogą być uznane za decyzje. Z powyższych ustaleń organ wywiódł, że oba przedłożone przez stronę dokumenty zostały wydane mimo nieistnienia prawa użytkowania (zarządu) w formie prawem przewidzianej.