Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Wr 1551/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz Asesor WSA Marek Olejnik Protokolant Aleksandra Słomian po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 stycznia 2007 r. przy udziale sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów za 2001r oddala skargę

Uzasadnienie

W wyniku przeprowadzonego postępowania stwierdzono, że kwoty wydatków poniesionych w roku 2001 przez małżonków P. nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w tym roku i w latach poprzednich, które pochodziłoby z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania. Dochód w wysokości [...] nie znajduje pokrycia w ujawnionych źródłach. Wobec tego organ ustalił wobec J. P. zobowiązanie podatkowe za 2001 r. w wysokości [...] w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodów z nie ujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach.

Podatniczka odwołała się od tej decyzji i zarzuciła, że w sprawie doszło do naruszenia:

- art. 122 i art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, przez nie wyjaśnienia sprawy, a w szczególności przez nie przesłuchanie A. P., a tym samym błędnego zinterpretowania rezultatów działalności gospodarczej w latach od 1993 r. do 1995 r. oraz do zignorowania zezwolenia fitosanitarnego na import warzyw i owoców;

- art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, w związku z prowadzeniem przez organ I instancji postępowania dowodowego po upływie terminu wyznaczonego do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Powołując przepisy ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U.z2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wywodził, że o wysokości osiągniętego w danym roku podatkowym przychodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach decydują dwa czynniki: suma poniesionych przez podatnika w danym roku wydatków, oraz wartość zgromadzonych w tym roku zasobów finansowych, czyli oszczędności. Organ podatkowy na podstawie powyższych przepisów jest uprawniony do porównania wysokości wydatków i wartości opodatkowanych, bądź zwolnionych od podatków zasobów finansowych, jakie Podatniczka zgromadziła w tym roku oraz zasobów, które zgromadziła wcześniej. Dyrektor Izby Skarbowej ustalił, że A. P. w okresie od 01.07.1993 r. do 01.03.1995 r. prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną w formie karty podatkowej. W deklaracji w sprawie uzyskania karty podatkowej z dnia 28.06.1993 r. Podatnik podał, iż będzie prowadził handel obwoźny, import w zakresie - warzywa, owoce, a miejscem prowadzenia tej działalności będzie K., targowiska miejskie i teren kraju. Z zaświadczenia z dnia [...] o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, wydanego przez Urząd Miasta w K. wynika, że Podatnik mógł wykonywać działalność w formie handlu obwoźnego na terenie targowisk miejskich miasta K. oraz na terenie kraju. Działalność gospodarczą Podatnik wykonywał faktycznie przez okres 14 miesięcy (od [...] do [...] korzystał ze zwolnienia lekarskiego). Dnia [...] Podatnik zwrócił się do Urzędu Skarbowego w K. z prośbą o zaniechanie wobec niego poboru podatku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej za miesiąc wrzesień i październik 1994 r., a z dniem 01.03.1995 r. zrezygnował z prowadzenia tej działalności. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej o rozmiarze oraz dochodowości prowadzonej przez Podatnika działalności świadczy złożone przez niego oświadczenie z dnia 30.05.1994 r., w którym stwierdza, iż miesięczne dochody z działalności gospodarczej wynoszą [...] (przed denominacją), co w porównaniu do ówczesnego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, kształtującego się na poziomie [...], dowodzi, że nie była to działalność na skalę hurtową. W ocenie organu odwoławczego przedstawione zezwolenia fitosanitarne z dnia [...] na przywóz owoców i warzyw nie świadczy o wykonaniu importu w takim rozmiarze, gdyż zaświadczenie to nie jest równoznaczne z obowiązkiem przewiezienia takiej ilości towaru. Podatnik w latach 1993 -1995 r. był właścicielem samochodu ciężarowego marki Fiat 258N o ładowności 1200kg, co czyni wątpliwym możliwość przewiezienia określonej w pozwoleniu ilości towarów. Podatnik nigdzie nie wskazał, aby korzystał z usług innych przewoźników. Wobec tego Dyrektor Izby Skarbowej uznał argumenty przedstawione w odwołaniu za chybione. Dyrektor Izby Skarbowej podkreślił także, że w myśl przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej (Dz.U. nr 124, poz. 551 ze zm.) opodatkowana w tej formie mogła być m.in. działalność w zakresie detalicznego handlu artykułami spożywczymi, rolnymi i ogrodniczymi, a nie handel hurtowy. Jeżeli więc Podatnik uzyskiwał dochody z handlu hurtowego i nie zgłosił takiej działalności do opodatkowania, przychody te nie mogą być uwzględnione w niniejszej sprawie. Mienie pochodzące z przychodów podlegających opodatkowaniu, lecz nie zgłoszone do opodatkowania nie stanowi pokrycia wydatków, w rozumieniu powołanego przepisu art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.