Opodatkowanie dochodów zagranicznych w interpretacjach MF

I. Zasady opodatkowania dochodów osiągniętych za granicą

Dla osób prawnych i dla osób fizycznych, rezydencją podatkową jest ten kraj, który ma prawo opodatkować podatnika od całości jego dochodów. Będzie to zatem kraj, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorstwa, czy miejsce zamieszkania osoby fizycznej. W oparciu o rezydencję podatkową ustalamy czy podatnik ma ograniczony czy nieograniczony obowiązek podatkowy. W opracowaniu przedstawiamy, jak fiskus podchodzi do dochodów osiąganych za granicą przez polskich rezydentów podatkowych.

Nieograniczony obowiązek podatkowy. Osoby mające miejsce zamieszkania na terenie Polski podlegają opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródła przychodu. Jest to tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy (art. 3 ust. 1 updof). Taka osoba w swoim zeznaniu rocznym powinna wykazać zarówno dochody uzyskane w Polsce, jak i te uzyskane na terenie innych państw.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się osobę fizyczną, która:

• posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
• przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (art. 3 ust. 1a updof).

W przypadku podatników CIT (a zatem przede wszystkim osób prawnych) podlegają oni w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski (art. 3 ust. 1 updop).

Ograniczony obowiązek podatkowy. Podatnicy którzy nie mają na terytorium Polski

• siedziby lub zarządu, (w przypadku osób prawnych),
• miejsca zamieszkania (w przypadku osób fizycznych)

podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (art. 3 ust. 2a updof i art. 3 ust. 2 updop).

Stosowanie przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania

W przypadku gdy dochód polskiego podatnika osiągany za granicą może być opodatkowany zarówno w Polsce jak i w miejscu jego osiągnięcia należy sięgnąć do regulacji tzw. umów o unikaniu podwójnego opodatkowania