Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 30 stycznia 2007 r., sygn. II SA/Bd 1058/06

Ustawa o pomocy społecznej nie czyni zastrzeżenia co do formy, w jakim oświadczenie woli ma być złożone. Ponieważ przyznanie pomocy następuje w postępowaniu administracyjnym (art. 133 u.p.s.) należy uznać, że zgodnie z ogólną zasadą pisemności tegoż postępowania (art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oświadczenie powinno przybrać formę pisemną. Wyłącznie jako żądanie pisemnej formy oświadczenia należy rozumieć także zawarty w § 8 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie, wymóg "podpisania" indywidualnego programu usamodzielnienia przez osobę usamodzielnianą.

Oświadczenie woli w formie pisemnej może złożyć także osoba nie mogąca czytać. Zgodnie z art. 80 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny w takim przypadku równoznaczne ze złożeniem oświadczenia woli na piśmie jest oświadczenie woli złożone w formie aktu notarialnego. Jeżeli zatem w przedmiotowej sprawie organy stwierdziły, iż oświadczenia woli są podpisywane przez skarżącego, który nie umie czytać - powinny żądać uzupełnienia tego braku formalnego poprzez sporządzenie stosownego aktu notarialnego, zawierającego wymagane oświadczenie woli. Możliwe jest także, aby w imieniu skarżącego pisma podpisywał jego pełnomocnik np. jego babcia - o ile wcześniej skarżący ustanowi pełnomocnika poprzez stosowne oświadczenie przed notariuszem, w formie aktu notarialnego.