Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 23 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Bk 429/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia NSA Janusz Lewkowicz (spr.), sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi K. Spółka z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżąca Spółka z o.o. "K." z siedzibą w B. w 2001 r., zaliczyła w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwotę [...] zł z tytułu nabycia "usług marketingowych" świadczonych przez firny: "S. [...]" z Cypru oraz "O." z siedzibą w W. (USA). Z ustaleń zawartych w protokole kontroli wynikało, że w 2001 r. skarżąca spółka zawarła i wykonywała szereg umów na dostawy towarów eksportowanych z Rosji i Litwy do Polski, przede wszystkim: węgla kamiennego, gazu propan-butan oraz nawozów mineralnych. Importowane towary przewożone były koleją na podstawie umowy zawartej przez spółkę "K." z ,,T." z M. i "W.".

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej zakwestionował prawo skarżącej Spółki do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie "usług marketingowych" i decyzją z dnia [...] października 2005 r., nr [...] określił wysokość należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 2001 r. w kwocie [...] zł w miejsce zadeklarowanego w zeznaniu rocznym w kwocie [...] zł Powyższa decyzja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uchyleniu przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] marca 2005 r. nr [...] (organ odwoławczy wskazał m.in. na potrzebę uwzględnienia wniosku strony o przesłuchanie w charakterze świadków osób będących przedstawicielami firm dostarczających towary do Spółki), poprzedniej decyzji organu pierwszej instancji z dnia [...] grudnia 2004 r.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. po rozpoznaniu odwołania utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. stwierdzając, że wydatki z tytułu "usług marketingowych" nie spełniają warunków pozwalających na uznanie ich za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na występujące wątpliwości, co do rzeczywistego wykonywania opłacanych przez Spółkę usług przez podmioty wskazane w treści otrzymywanych faktur oraz przydatności tych usług w prowadzonej przez skarżącą spółkę działalności gospodarczej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podniesiono między innymi, iż kontrakty zawierane przez skarżącą spółkę "K." z dostawcami towarów w sposób wyczerpujący regulowały wszelkie zagadnienia związane z procedurą sprzedaży oraz odpowiedzialnością stron za wykonanie postanowień umowy, zawierane kontrakty nie przewidywały uczestnictwa w ich realizacji osób (podmiotów) trzecich, a transport nabytych towarów zapewniony był przez zewnętrznego przewoźnika ("T." z M. i "W.") oraz, że firmy marketingowe "S. [...]" i "O. [...]" nie posiadały zarejestrowanych przedstawicielstw na Białorusi, jak również nie jest możliwe jednoznaczne potwierdzenie, iż były one faktycznym dysponentem wypłacanych przez skarżącą spółkę należności, z uwagi na odmowę udzielenia takich informacji przez A. B. Łotwa. Przedstawiane przez spółkę "K." dowody potwierdzające fakt rzeczywistego wykonywania przedmiotowych usług: dokumenty handlowe, korespondencja, zeznania świadków uznane zostały przez organy podatkowe w całości za niewiarygodne. Wskazano, że materiał dowodowy z dokumentów (poza umowami i fakturami) nie wskazywał na działanie firm marketingowych. Natomiast materiał dowodowy z przesłuchania przedstawicieli spółki i świadków wskazuje, iż na rzecz spółki w 2001 r. działał jedynie W. S., a nie firmy "S. [...]" czy też "O. [...]". Również przedstawiciele skarżącej spółki wskazują na działanie w imieniu w/w firm W. S., lecz w toku prowadzonego postępowania nie ustalono umocowania tego człowieka do działania w imieniu firm marketingowych. Organ odwoławczy podniósł również, że informacje organów obcych państw dają podstawę do kwestionowania działania firm marketingowych wskazanych w umowach i fakturach, bowiem nie istnieją, albo nie wykazują działalności poza faktem ich zarejestrowania, albo zostały wyrejestrowane przed zawarciem umów.