Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 września 2012 r., sygn. I SA/Po 445/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2012r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2011r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...], określił [...] Sp. z o.o. (dalej: Strona, Skarżąca, Spółka) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006r. w wysokości [...] zł. W treści uzasadnienia wskazał co następuje. Organ pierwszej instancji stwierdził zawyżenie w 2006 roku podatkowych kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę [...] zł, na którą składają się:

1) kwota [...] zł z tytułu faktur wystawionych przez [...] "[...]" [...],

2) kwota [...] zł z tytułu faktur wystawionych przez "[...]" Sp. z o.o.,

3) kwota [...] zł z tytułu faktur wystawionych przez [...] "[...]" [...].

W opinii organu kontroli skarbowej, faktury, na których jako wystawcy figurują ww. podmioty, w świetle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie dają podstaw do uznania wykazanych w nich kwot za koszty uzyskania przychodów Spółki

Ponadto, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] stwierdził, że ujęcie ww. faktur w księgach rachunkowych Spółki spowodowało, że księgi te prowadzone były nierzetelnie. Zatem, na podstawie przepisu art. 193 § 4 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.), nie uznano ksiąg rachunkowych za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów za 2006 rok faktur wystawionych przez [...], [...], ul. [...], "[...]" Spółka z o.o., [...], [...] oraz [...] "[...]" [...], [...], ul. [...]. Jednocześnie, na podstawie art. 23 § 2 O.p. odstąpiono od określenia podstawy opodatkowania za 2006 rok w drodze oszacowania, gdyż dane wynikające z ksiąg rachunkowych uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania w prawidłowej wysokości. Od ustaleń tej decyzji Strona złożyła w dniu [...] listopada 2011r. odwołanie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz umorzenie postępowania w sprawie.