Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 września 2012 r., sygn. I SA/Po 446/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2012r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2011r. nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] określił firmie [...] [...] Sp. z o. o. (dalej strona, wnioskodawca, skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007r. w wysokości [...] zł, stwierdzając zawyżenie w 2007 roku podatkowych kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę [...] zł, z tytułu faktur wystawionych przez Firmę "[...]" [...] [...].

W opinii organu kontroli skarbowej, faktury, na których jako wystawca figuruje ww. podmiot, w świetle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie dają podstaw do uznania wykazanych w nich kwot za koszty uzyskania przychodów Firmy [...] [...] [...] Sp. z o.o.

Ponadto, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] stwierdził, że ujęcie ww. faktur w księgach rachunkowych Spółki spowodowało, że księgi te prowadzone były nierzetelnie. Zatem, na podstawie przepisu art. 193 § 4 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm. dalej O. p.), nie uznano ksiąg rachunkowych za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów za 2007 rok faktur wystawionych przez Firmę [...] [...] [...], [...], ul. [...]. Jednocześnie, na podstawie art. 23 § 2 O. p. odstąpiono od określenia podstawy opodatkowania za 2007 rok w drodze oszacowania, gdyż dane wynikające z ksiąg rachunkowych uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania w prawidłowej wysokości.