Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wa 1902/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Grochowska-Jung (spr.), sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, asesor WSA Jacek Fronczyk, Protokolant Michał Sułkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi J. K. przedstawicielki ustawowej małoletniej A. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) uchyla zaskarżoną decyzję 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] odmówił J. K., przedstawicielce ustawowej małoletniej A. K., przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes ZUS stwierdził, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach (...) jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnia następujące warunki:

- jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym,

- nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności,

- nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek,

- nie ma niezbędnych środków utrzymania.

Organ wyjaśnił jednocześnie, że do przyznania świadczenia w drodze wyjątku muszą być spełnione łącznie wszystkie warunki wskazane w powołanym przepisie, a brak jednego z nich powoduje niemożność przyznania tego świadczenia. Podał również, że renta rodzinna jest pochodną świadczenia osoby zmarłej i w związku z tym bada się uprawnienia do świadczenia, jakie przysługiwałyby osobie zmarłej. Również szczególne okoliczności, o których mowa w tym przepisie odnosi się do tej osoby.