Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wa 1703/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Asesor WSA Jacek Fronczyk, Asesor WSA Jarosław Trelka (spr.), Protokolant Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] czerwca 2006 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

II SA/Wa 1703/06

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2006 r. J. G. wniósł do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie mu emerytury w drodze wyjątku. Podał, że jego staż pracy wynosi 25 lat, na skutek wypadku samochodowego, jakiemu uległ w dniu [...] grudnia 2001 r., jest całkowicie niezdolny do pracy, pozostaje na utrzymaniu żony, która jednakże odmawia dalszego łożenia na niego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) odmówił skarżącemu przyznania świadczenia z uwagi na niespełnienie warunków z art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Podniósł, że przyznanie świadczenia jest możliwe, gdy łącznie zostały spełnione przez wnioskującego następujące warunki: jest lub był on osobą ubezpieczoną lub członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym, nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności, nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek, nie ma niezbędnych środków utrzymania. Prezes ZUS odmawiając świadczenia podał, iż J. G. na przestrzeni 51 lat życia udowodnił 19 lat i 11 miesięcy okresów składkowych i nieskładkowych. W 10 - leciu poprzedzającym datę powstania całkowitej niezdolności do pracy na wymagane 5 lat ubezpieczenia udowodnił 3 lata, 4 miesiące i 17 dni. W latach 1994 - 1996 wystąpiła przerwa w jego zatrudnieniu. Od listopada 1997 r. do listopada 2001 r., kiedy powstała całkowita niezdolność do pracy, tj. przez 4 lata, nie pracował. W ocenie organu w czasie, gdy skarżący nie pozostawał w zatrudnieniu nie istniały przeszkody do kontynuowania ubezpieczenia. J. G. nie wykazał szczególnych okoliczności uniemożliwiających przezwyciężenie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i nabyciu uprawnień do świadczenia ustawowego.