Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 grudnia 2006 r., sygn. III SA/Kr 1077/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Kisiel spr. Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Tadeusz Wołek Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Krakowie z dnia 23 lipca 2004 r. Nr : [...] w przedmiocie choroby zawodowej skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 1998 roku, znak: [...], Państwowy Terenowy Inspektor Sanitarny w [...] orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u M. W. choroby zawodowej wymienionej pod pozycją 15 wg wykazu chorób zawodowych. W uzasadnieniu podał, iż orzeczeniem Przychodni Chorób Zawodowych z dnia [...] 1997 r. oraz Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w [...] z dnia [...] 1998 r. nie rozpoznano u wnioskodawcy choroby zawodowej.

W odwołaniu od tej decyzji M. W. podniósł, iż organ I instancji nie uzasadnił prawnie swojego stanowiska, nie ustosunkował się do jego zarzutów, nie przeprowadził dochodzenia epidemiologicznego, zaś wydane w sprawie opinie nie są wystarczające dowodowo. Wniósł o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Decyzją z dnia [...] 1998 roku, znak: [...], Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w [...] na podstawie art.138 § 1pkt 1K.p.a. oraz w związku z § 10 ust. 1i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. nr 65, póz. 294), po rozpatrzeniu odwołania M.W. dnia [...] 1998r., od decyzji Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] 1998 r., znak: [...] ., niestwierdzającej choroby zawodowej: uszkodzenie słuchu (póz.15 wykazu chorób zawodowych) utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Uzasadniając swoją decyzję podał, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia z 1983 r. w sprawie chorób zawodowych, warunkiem niezbędnym do stwierdzenia choroby zawodowej jest rozpoznanie choroby przez właściwą jednostkę służby zdrowia i ustalenie jej związku z wykonywaną pracą. W tym przypadku brak jest rozpoznania choroby zawodowej. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono bowiem, że M. W. pracował w okresie od [...] 1953 r. do [...] 1962 r. w "1" [...], od [...] 1962 r. do [...] 1987 r. w 2 [...] od [...]1987 r. do [...] 1991 r. w 3 [...], od [...] 1991 r. do [...] 1992 r. w 2 [...] od [...] 1992 r. do [...] 1993 r. w 4 " sp.z o.o. W okresie od [...] 1962 r. do [...] 1994 r., tj. do chwili przejścia na emeryturę, zatrudniony był na stanowisku montera-spawacza. Z karty informacyjnej pracownika narażonego na działanie hałasu, podpisanej przez starszego inspektora do spraw bhp E. Z. wynika, iż M. W. pracował w hałasie o natężeniu 77...85 dB, tj. w warunkach zgodnych z obowiązującymi normatywami higienicznymi.