Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1805/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 października 2006 r. sprawy ze skargi K. S., przedstawicielki ustawowej małoletniej K. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej z dnia [...] maja 2006 r. nr [...], - zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Z upoważnienia Członka Zarządu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, decyzją Wicedyrektora Departamentu Świadczeń Emerytalno - Rentowych z dnia [...] maja 2006 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku K. S. (ur. [...] kwietnia 1970 r.) z dnia 10 marca 2006 r. o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku dla dziecka K. S. (ur. [...] maja 1994 r.), powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówiono przyznania wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu podano, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a przesłanki te powinny zostać spełnione łącznie. Tymczasem z dokumentacji zawartej w aktach rentowych wynikało, że wykazany dochód przypadający na jednego członka rodziny nie pozwalał uznać, że K. S. pozostaje bez niezbędnych środków utrzymania.