Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1945/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Asesor WSA Jarosław Trelka, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 października 2006 r. sprawy ze skargi E. W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

II SA/Wa 1945/06

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 14 marca 2006 r. E. W. wniosła do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie jej świadczenia w drodze wyjątku. Podała w nim m.in., że jest chora, całkowicie niezdolna do pracy, ma 13 lat stażu ubezpieczeniowego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) odmówił skarżącej przyznania wnioskowanego świadczenia. Organ wskazał, że stosownie do art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.), ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może przyznać w drodze wyjątku świadczenia w wysokości nieprzekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. Na przestrzeni 34 lat życia skarżąca legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wysokości jedynie 7 lat, 1 miesiąca i 26 dni. Nie ma przy tym szczególnych okoliczności, które uzasadniałyby brak uprawnień do świadczenia ustawowego. Przerwy w zatrudnieniu skarżącej wynikające z wychowywania dzieci były jej indywidualnym wyborem. Ponadto, jak zauważył organ, skarżąca została uznana za jedynie częściowo niezdolną do pracy. Sytuacja materialna, choć trudna, nie pozwala sama w sobie przyznać wnioskowanego świadczenia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00