Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1150/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras (spr.), Sędziowie Asesor WSA Jacek Fronczyk,, Asesor WSA Janusz Walawski, Protokolant Joanna Cygan, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2006 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Z upoważnienia Członka Zarządu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Wicedyrektor Departamentu Świadczeń Emerytalno - Rentowych decyzją z dnia [...] marca 2006 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku L. K. (ur. [...]) z dnia 20 lipca 2005 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania dla wyżej wymienionego świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a przesłanki te powinny zostać spełnione łącznie. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie, skarżący nie pozostaje bez niezbędnych środków utrzymania.