Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1537/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Bronisław Szydło, Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski, Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Protokolant - Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2006 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] września 2004 r. nr [...] 2. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] września 2004 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku M. L. (ur. [...] września 1939 r.) z dnia [...] czerwca 2004 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania dla wyżej wymienionej świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że powyższe świadczenie może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie, skarżąca na przestrzeni 65 lat życia posiada udowodniony okres ubezpieczenia wynoszący 1 rok, 9 miesięcy i [...] dni. Ponadto w latach 1959 - 1965 nie wykonywała ona żadnej pracy, a do powstania całkowitej niezdolności do pracy w grudniu 1969 r., tj. przez prawie 5 lat nie został udowodniony żaden okres pracy potwierdzony opłacaniem składek na ubezpieczenie emerytalno - rentowe. W tym czasie skarżąca korzystała z urlopu wychowawczego, który mógł być uwzględniony w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 udowodnionych okresów składkowych. Zdaniem organu, okres urlopu wychowawczego należy traktować jako indywidualny życiowy wybór miedzy rezygnacją z zatrudnienia, a poświęceniem się wychowaniu dzieci. Zatem - w ocenie organu - nie można tego uznać za szczególne okoliczności, które uniemożliwiłyby skarżącej przezwyciężenie przeszkód w kontynuowaniu zatrudnienia i nabyciu uprawnień do świadczenia ustawowego. Przy rozpatrywaniu sprawy była również brana pod uwagę sytuacja materialna, jednakże nie stanowi ona jedynego kryterium przyznania spornego świadczenia.